Existenzialistinnen - Conny

Die Art und Weise wie du deine Kaffee hältst ist so vertraut

Ich will «nur an dich» sagen als du fragst woran ich glaub

Doch dann sag ich «ist es für ein ‚woran glaubst du?‘ nicht zu früh?»

Weil man Existenzialistinnen wie dich nicht leicht belügt

Aber leicht belügt man Menschen nur die auch an etwas glauben wollen

Oder Menschen die nicht wissen was sie glauben sollen

Aber so wie du die selbstgedrehten rauchst

Wird mir klar dass ich dir sicher nicht die Welt erklären brauch'

Und dann sagst du «was ist schon zu früh?»

und ob es nicht zu spät ist

Wenn man «ist es nicht zu früh?»

sagt und dann denk ich du verstehst mich

Für den Bruchteil ner Sekunde will ich sagen was ich fühl'

Doch weil man Existenzialistinnen wie dich nicht leicht belügt

Sag ich wieder

Einen ganzen Tag lang

Wenig mehr als gar nichts

Wenig mehr als nichts, weil man Menschen die man liebt nicht leicht belügt

Sag ich wieder

Einen ganzen Tag lang

Kaum ein Wort

Kaum ein Wort

Kaum ein Wort

Existenzialistinnen wie du

Glauben jemandem wie mir nicht wenn er sagt wonach er sucht

Denn du liest sie alle: Sartre und Camus und auch Houellebecq

Und seit du Existenzialistin bist wirst du nicht mehr verletzt

Weil du dich nicht mehr versteht als Nebenrolle in mei’m Traum

Und mit meinem Traum mein ich auch all die Träume and’rer Männer

Die’s schon gab und die noch kommen grundsätzlich und überhaupt

Wird mir klar dass ich dir sicher nicht die Welt erklären brauch'

Und du sagst die Existenz geht nunmal der Essenz voraus

In dem Moment geht deine Selbstgedrehte aus

Für den Bruchteil ner Sekunde will ich sagen was ich fühl'

Doch weil man Existenzialistinnen wie dich nicht leicht belügt

Sag ich wieder

Einen ganzen Tag lang

Wenig mehr als gar nichts

Wenig mehr als nichts, weil man Menschen die man liebt nicht leicht belügt

Sag ich wieder

Einen ganzen Tag lang

Kaum ein Wort

Kaum ein Wort

Kaum ein Wort

De manier waarop je je koffie vasthoudt is zo vertrouwd

Ik wil zeggen "alleen over jou" als je vraagt ​​waar ik in geloof

Maar dan zeg ik "is het niet te vroeg voor een 'waar geloof jij in?'?"

Omdat existentialisten zoals jij niet gemakkelijk voorgelogen worden

Maar het is gemakkelijk om te liegen tegen mensen die ook ergens in willen geloven

Of mensen die niet weten wat ze moeten geloven

Maar de manier waarop je de zelfgemaakte rookt

Ik realiseer me dat ik je zeker niet de wereld hoef uit te leggen

En dan zeg je "wat is te vroeg?"

en als het niet te laat is

Als je "is het niet te vroeg?"

zegt en dan denk ik dat je me begrijpt

Een fractie van een seconde wil ik zeggen wat ik voel

Maar omdat existentialisten zoals jij niet snel voorgelogen worden

zeg ik nog een keer

Voor een hele dag

Weinig meer dan niets

Weinig meer dan niets, want het is niet gemakkelijk om te liegen tegen mensen van wie je houdt

zeg ik nog een keer

Voor een hele dag

Nauwelijks een woord

Nauwelijks een woord

Nauwelijks een woord

Existentialisten zoals jij

Geloof iemand zoals ik niet als ze zeggen waarnaar ze op zoek zijn

Want je leest ze allemaal: Sartre en Camus en ook Houellebecq

En sinds je een existentialist bent geworden, ben je niet langer gekwetst

Omdat je jezelf niet meer ziet als een ondersteunende rol in mijn droom

En met mijn droom bedoel ik ook alle dromen van andere mannen

Degenen die al bestonden en die nog moeten komen, zijn fundamenteel en algemeen

Ik realiseer me dat ik je zeker niet de wereld hoef uit te leggen

En je zegt dat het bestaan ​​aan de essentie voorafgaat

Op dat moment is je roll-your-own op

Een fractie van een seconde wil ik zeggen wat ik voel

Maar omdat existentialisten zoals jij niet snel voorgelogen worden

zeg ik nog een keer

Voor een hele dag

Weinig meer dan niets

Weinig meer dan niets, want het is niet gemakkelijk om te liegen tegen mensen van wie je houdt

zeg ik nog een keer

Voor een hele dag

Nauwelijks een woord

Nauwelijks een woord

Nauwelijks een woord