The Claws of the Sea, Pt. 2: The First Moment - Communic

Deep in the eye of the storm

On the surface to the unknown

Holding on through the endless pain

On my journey into the source

I’m searching for the embrace

In the eye of the storm, the centre cone

Here I felt this uplifting stream

At my arrival — at the source

The first moment

They were all brave men

The first moment

Sleeps in the endless ocean…

The first moment

They were all brave men

The first moment

Sleeps in the endless ocean…

Deep in the eye of the storm

On the surface to the unknown

A grasp of air the horizon breach

I was spinning through eternity…

Beyond the circle of Equator

I found the truth to the unknown

I found the life giving stream

I found — the source

The first moment

They were all brave men

The first moment

Now they sleep in the endless ocean…

As this man’s journey into himself

There is no return

From the claws of the sea

So alluring…

So deep, plumbless

Deeper… than all life itself

In a pasture of circles

I feel it’s warm ember colours

Then a bright light surrounds me

Like an aura of energy

Then the waves wash over me

As darkness falls

My body is numb

As my eyes have gone blind

Waves wash over me as darkness falls

My body is numb — eyes gone blind

Many lost in the darkest sea

The first moment…

Is this bringer of light here to set me free?

Am I in an angel’s shielding embrace

Or in the deepest grip of the Devil’s jaw

The first moment, is the beginning

Diep in het oog van de storm

Aan de oppervlakte voor het onbekende

Vasthouden door de eindeloze pijn

Op mijn reis naar de bron

Ik ben op zoek naar de omhelzing

In het oog van de storm, de middelste kegel

Hier voelde ik deze opbeurende stream

Bij mijn aankomst — bij de bron

Het eerste moment

Het waren allemaal dappere mannen

Het eerste moment

Slaapt in de eindeloze oceaan...

Het eerste moment

Het waren allemaal dappere mannen

Het eerste moment

Slaapt in de eindeloze oceaan...

Diep in het oog van de storm

Aan de oppervlakte voor het onbekende

Een hap lucht de horizon doorbreekt

Ik draaide door de eeuwigheid...

Voorbij de cirkel van de evenaar

Ik vond de waarheid voor het onbekende

Ik heb de levensgevende stream gevonden

Ik heb gevonden — de bron

Het eerste moment

Het waren allemaal dappere mannen

Het eerste moment

Nu slapen ze in de eindeloze oceaan...

Als de reis van deze man naar zichzelf

Er is geen terugkeer

Uit de klauwen van de zee

Zo aantrekkelijk...

Zo diep, peilloos

Dieper... dan al het leven zelf

In een weiland van kringen

Ik voel dat het warme emberkleuren zijn

Dan wordt ik omringd door een fel licht

Als een aura van energie

Dan spoelen de golven over me heen

Als de duisternis valt

Mijn lichaam is gevoelloos

Omdat mijn ogen blind zijn geworden

Golven spoelen over me heen als de duisternis valt

Mijn lichaam is gevoelloos — ogen zijn blind geworden

Velen zijn verdwaald in de donkerste zee

Het eerste moment…

Is deze brenger van licht hier om mij te bevrijden?

Ben ik in de beschermende omhelzing van een engel?

Of in de diepste greep van de duivelse kaak

Het eerste moment, is het begin