The Claws of the Sea, Pt. 1: Journey into the Source - Communic

The siren veils and I’m driven

Through the fresh smells that linger

Beyond the event that is rising

Spinning through eternity…

Waves wash over me as darkness falls

My body is numb — eyes gone blind

Many lost in the darkest sea

The first moment…

Deep in the eye of the storm

On the surface to the unknown

Holding on through the endless pain

On my journey into the source

In a pasture of circles

I feel it’s warm ember colours

Then a bright light surrounds me

Like an aura of energy

Then the waves wash over me

As darkness falls

My body is numb

As my eyes have gone blind

Into the wake of the storm

All I knew flowed into drowning

We all shared the hopes for the season

Sinking into damnation

Waves wash over me as darkness falls

My body is numb — eyes gone blind

Many lost in the darkest sea

The first moment…

Deep in the eye of the storm

On the surface to the unknown

Holding on through the endless pain

On my journey into the source

The eye…

In the pasture of circles so bold

I see it’s breathtaking colours

The loss of air shuts down my brain

As the force of gravity cease to exist

As the circles approach from beneath

Deep in the abyss of fear

In a battle of unknowing

And a brawl of terror

Betrayed by these illusions of life

Behold as this entity touch your sleep

Don’t regret, you are in for a treat

Listening to a quire of clown-looking thieves

Sleepwalkers in search of urgent belief

Beware it claims your sins

To lure you in

Here, take this apple so sour and sweet

If fell down, not far from the tree

As the temptress from the deep

Pulls your underneath

Surrounded by a quire of waves

In a hunt for the origin of the beast

I was dead, but called back to life

By the stalker of the shadow

That summons all terror

Betrayed by these illusions of life

De sirene versluiert en ik ben gedreven

Door de frisse geuren die blijven hangen

Voorbij het evenement dat in opkomst is

Draaiend door de eeuwigheid…

Golven spoelen over me heen als de duisternis valt

Mijn lichaam is gevoelloos — ogen zijn blind geworden

Velen zijn verdwaald in de donkerste zee

Het eerste moment…

Diep in het oog van de storm

Aan de oppervlakte voor het onbekende

Vasthouden door de eindeloze pijn

Op mijn reis naar de bron

In een weiland van kringen

Ik voel dat het warme emberkleuren zijn

Dan wordt ik omringd door een fel licht

Als een aura van energie

Dan spoelen de golven over me heen

Als de duisternis valt

Mijn lichaam is gevoelloos

Omdat mijn ogen blind zijn geworden

In de nasleep van de storm

Alles wat ik wist, stroomde in verdrinking

We deelden allemaal de hoop voor het seizoen

Zinken in verdoemenis

Golven spoelen over me heen als de duisternis valt

Mijn lichaam is gevoelloos — ogen zijn blind geworden

Velen zijn verdwaald in de donkerste zee

Het eerste moment…

Diep in het oog van de storm

Aan de oppervlakte voor het onbekende

Vasthouden door de eindeloze pijn

Op mijn reis naar de bron

Het oog…

In het weiland van cirkels zo brutaal

Ik zie dat het adembenemende kleuren zijn

Het verlies van lucht zet mijn hersenen stil

Als de zwaartekracht ophoudt te bestaan

Terwijl de cirkels van onderaf naderen

Diep in de afgrond van angst

In een strijd van onwetendheid

En een vechtpartij van terreur

Verraden door deze illusies van het leven

Zie hoe deze entiteit je slaap aanraakt

Geen spijt, je krijgt een traktatie

Luisteren naar een katern van clownachtige dieven

Slaapwandelaars op zoek naar dringend geloof

Pas op dat het uw zonden opeist

Om je naar binnen te lokken

Hier, neem deze appel zo zuur en zoet

Indien gevallen, niet ver van de boom

Als de verleidster uit de diepte

Trekt je eronder

Omgeven door een katern van golven

In een jacht op de oorsprong van het beest

Ik was dood, maar werd weer tot leven geroepen

Door de stalker van de schaduw

Dat roept alle terreur op

Verraden door deze illusies van het leven