Denial - Communic

A deathlike silence sweeping the land

Murderer, a feeling of blame feeding this sinister kiss

A room filled with the smell of death and decay

Anger wash over me as memories stir my mind

My body is numb

Agonized and blind

These strange calls

From those who walked before their time

Spinning through emotional fields

I turned the nails, that closed this crest of belief

Once I surely tasted paradise

But now I weep

Will I ever see this paradise unveil

I will be searching for all my years

Strangely waiting among the shadow of the stones

I now feel connected while in your garden

Is there a King of vengeance, who roams to punish me

Inside it feels like a battle between good and evil

An internal storm that hates me

And this storm always outlasts me

I wish I could believe in angels and demons

I wish I could believe

I wish I could believe in angels and demons

I wish we could meet again

Welcome to my world of denial

Welcome to the realm of the lost

Come, feel the stillness of my garden

Where my blood has soaked the ground

Once I surely tasted paradise

But now I weep

Will I ever see this paradise unveil

I will be searching for all my years

I wish I could believe in angels and demons

I wish I could believe

I wish I could believe in angels and demons

I wish we could meet again

I will be searching for all my years

Een doodse stilte die het land overspoelt

Moordenaar, een schuldgevoel bij het voeden van deze sinistere kus

Een kamer gevuld met de geur van dood en verval

Woede overspoelt me ​​terwijl herinneringen mijn geest beroeren

Mijn lichaam is gevoelloos

Gepijnigd en blind

Deze vreemde oproepen

Van degenen die voor hun tijd liepen

Draaien door emotionele velden

Ik draaide de spijkers, die deze kuif van geloof sloten

Ooit heb ik zeker het paradijs geproefd

Maar nu huil ik

Zal ik dit paradijs ooit zien onthullen?

Ik zal al mijn jaren zoeken

Vreemd wachten tussen de schaduw van de stenen

Ik voel me nu verbonden terwijl ik in je tuin ben

Is er een wraakkoning die ronddoolt om mij te straffen?

Binnen voelt het als een strijd tussen goed en kwaad

Een interne storm die me haat

En deze storm overleeft mij altijd

Ik wou dat ik in engelen en demonen kon geloven

Ik wou dat ik kon geloven

Ik wou dat ik in engelen en demonen kon geloven

Ik wou dat we elkaar weer konden ontmoeten

Welkom in mijn wereld van ontkenning

Welkom in het rijk van de verlorenen

Kom, voel de stilte van mijn tuin

Waar mijn bloed de grond heeft doorweekt

Ooit heb ik zeker het paradijs geproefd

Maar nu huil ik

Zal ik dit paradijs ooit zien onthullen?

Ik zal al mijn jaren zoeken

Ik wou dat ik in engelen en demonen kon geloven

Ik wou dat ik kon geloven

Ik wou dat ik in engelen en demonen kon geloven

Ik wou dat we elkaar weer konden ontmoeten

Ik zal al mijn jaren zoeken