The Abandoned One - Communic

Days are passing, weeks are counted

Two weeks, four weeks, six weeks gone

Where am I now, I’m missing home

Behind locked doors they await my plea

Do they all see through me, do they all know?

I’m sending this message to all

Hoping sometime it will reach a shore

Someone to find, bring back hope

I will wait — cold and forlorn

Does it matter where we are

In an orphan home, or in a mansion of gold

All these people with no place to call home

Too bad no one cares

Who decides where the journey starts

A tidal wave will bring me safe away

Until I reach a distant shore

I’ve been away for a long time now

No one is waiting for me I know

Time will erase all my darkest dreams

I’m still counting days

I’m sending this message to all

Hoping sometime it will reach a shore

Someone to find, bring back hope

I will wait — cold and forlorn

Does it matter where we are

In an orphan home, or in a mansion of gold

All these people with no place to call home

Too bad no one cares

Who decides where the journey starts

Days are passing, weeks are counted

Two weeks, four weeks, six weeks gone

Where am I now, I’m missing home

Behind locked doors they await my plea

Do they all see through me, do they all know?

No one is waiting for me, I know…

It’s all going to get better now

Fool’s paradise — the promised fields

Thinking positive, not the opposite

After the tide, a new dawn will rise

It’s all going to get better now

The beholder comes, to clear my head

Thinking positive, not the opposite

Six feet under, the end to it all will come

I’m sending this message to all

Hoping sometime it will reach a shore

Someone to find, bring back hope

I will wait — cold and forlorn

Does it matter where we are

In an orphan home, or in a mansion of gold

All these people with no place to call home

Too bad no one cares

Who decides where the journey starts

Dagen gaan voorbij, weken worden geteld

Twee weken, vier weken, zes weken voorbij

Waar ben ik nu, ik mis thuis

Achter gesloten deuren wachten ze op mijn smeekbede

Doorzien ze me allemaal, weten ze het allemaal?

Ik stuur dit bericht naar iedereen

In de hoop dat het ooit een kust zal bereiken

Iemand om te vinden, om hoop terug te brengen

Ik zal wachten - koud en verlaten

Maakt het uit waar we zijn?

In een weeshuis of in een herenhuis van goud

Al deze mensen die geen plek hebben om naar huis te bellen

Jammer dat het niemand iets kan schelen

Wie bepaalt waar de reis begint

Een vloedgolf brengt me veilig weg

Tot ik een verre kust bereik

Ik ben nu al een lange tijd weg

Niemand wacht op me, ik weet het

De tijd zal al mijn donkerste dromen wissen

Ik tel nog steeds de dagen

Ik stuur dit bericht naar iedereen

In de hoop dat het ooit een kust zal bereiken

Iemand om te vinden, om hoop terug te brengen

Ik zal wachten - koud en verlaten

Maakt het uit waar we zijn?

In een weeshuis of in een herenhuis van goud

Al deze mensen die geen plek hebben om naar huis te bellen

Jammer dat het niemand iets kan schelen

Wie bepaalt waar de reis begint

Dagen gaan voorbij, weken worden geteld

Twee weken, vier weken, zes weken voorbij

Waar ben ik nu, ik mis thuis

Achter gesloten deuren wachten ze op mijn smeekbede

Doorzien ze me allemaal, weten ze het allemaal?

Niemand wacht op me, ik weet het...

Het wordt nu allemaal beter

Dwazenparadijs — de beloofde velden

Positief denken, niet het tegenovergestelde

Na het getij zal een nieuwe dageraad opkomen

Het wordt nu allemaal beter

De toeschouwer komt, om mijn hoofd leeg te maken

Positief denken, niet het tegenovergestelde

Zes voet onder, het einde van alles zal komen

Ik stuur dit bericht naar iedereen

In de hoop dat het ooit een kust zal bereiken

Iemand om te vinden, om hoop terug te brengen

Ik zal wachten - koud en verlaten

Maakt het uit waar we zijn?

In een weeshuis of in een herenhuis van goud

Al deze mensen die geen plek hebben om naar huis te bellen

Jammer dat het niemand iets kan schelen

Wie bepaalt waar de reis begint