Outro (Cibo per il cervello) - Clementino

Mio caro cervello

Con mani piene di lacrime prendo la penna nelle mie mani e ti scrivo

Perché da tanto tempo non mi hai più scritto quando ancora l’altro giorno mi

hai scritto che mi avresti scritto tu se non ti scrivevo io

Ieri mi ha scritto anche mio padre, scrive d’averti scritto, ma tu non hai

scritto una parola sul fatto che mio padre ti ha scritto

Se tu avessi scritto almeno una parola sul fatto che mio padre ti ha scritto,

io avrei scritto a mio padre che tu gli avresti voluto scrivere,

ma purtroppo non avevi avuto il tempo di scrivergli

È una cosa ben triste questo nostro scriverci perché tu non hai scritto in

risposta ad un solo scritto che io ti ho scritto

Sarebbe diverso se tu non sapessi scrivere perché allora non ti scriverei

affatto, tu invece sai scrivere perciò non scrivi lo stesso quando io ti scrivo

Chiudo il mio scritto con la speranza che ora finalmente mi scriverai,

ma se anche questa volta non mi dovessi scrivere, scrivimi almeno che non mi

vuoi scrivere affatto, così, se non altro, saprò perché non mi hai scritto

Perdona la mia brutta scrittura, mi viene sempre il crampo dello scrivano

quando scrivo

A te naturalmente il crampo dello scrivano non verrà mai perché non scrivi mai

Saluti e baci

Napoli Manicomio

Mijn lieve brein

Met handen vol tranen neem ik de pen in mijn handen en schrijf je

Omdat je me al lang niet meer hebt geschreven, terwijl ik onlangs nog steeds

je schreef dat je me zou schrijven als ik je niet zou schrijven

Gisteren schreef mijn vader mij ook, hij schrijft dat hij jou schreef, maar dat heb je niet

schreef een woord over mijn vader die aan jou schreef

Als je tenminste één woord had geschreven over mijn vader die je schreef,

Ik zou mijn vader hebben geschreven dat je hem had willen schrijven,

maar helaas had je geen tijd om hem te schrijven

Het is heel verdrietig om ons te schrijven omdat je niet hebt geschreven

antwoord op een enkel schrijven dat ik je schreef

Het zou anders zijn als je niet kon schrijven, want dan zou ik je niet schrijven

helemaal niet, in plaats daarvan weet je hoe je moet schrijven, zodat je niet hetzelfde schrijft als ik je schrijf

Ik sluit mijn schrijven af ​​met de hoop dat je me nu eindelijk zult schrijven,

maar als je me deze keer niet hoeft te schrijven, schrijf me dan tenminste dat je dat niet doet

je wilt überhaupt schrijven, dus als er niets anders is, weet ik waarom je me niet hebt geschreven

Vergeef mijn slechte schrijven, ik krijg altijd de kramp van de schrijver

als ik schrijf

Natuurlijk zal de kramp van de schrijver nooit naar je toe komen omdat je nooit schrijft

Groetjes en kusjes

Asiel van Napels