Une petite fille aux yeux rouges - Claude François

Quel est celui qui dans sa vie

Dans une gare, dans une chambre

Un soir d´avril ou de novembre

N´a pas laissé derrière lui

Une petite fille aux yeux rouges

Que l´on a fait pleurer

Une petite fille aux yeux rouges

Seule et désemparée

C´est la vie et l´on n´y peut rien

On ne se quitte plus puis on se quitte

Tu oublieras, on oublie vite

Et j´ai laissé dans le chagrin

Je n´ai jamais su t´oublier

Et s´il faut pour que tu pardonnes

Donner ma vie, je te la donne

Je ferai tout pour retrouver

Cette petite fille aux yeux rouges

Que j´ai tant fait pleurer

Cette petite fille aux yeux rouges

Que j´aurai dû garder

Wie is degene in zijn leven?

In een station, in een kamer

Een avond in april of november

niet achtergelaten

Een klein meisje met rode ogen

Dat we hebben gehuild

Een klein meisje met rode ogen

Alleen en hulpeloos

Dat is het leven en we kunnen er niets aan doen

We verlaten elkaar niet, dan verlaten we elkaar

Je vergeet, wij vergeten snel

En ik ging met verdriet weg

Ik wist nooit hoe ik je moest vergeten

En als het voor jou nodig is om te vergeven

Geef mijn leven, ik geef het aan jou

Ik zal alles doen om te vinden

Dat kleine meisje met rode ogen

Dat ik je zo heb laten huilen

Dat kleine meisje met rode ogen

Die ik had moeten houden