Silhouettes - Claude François

Comme je passais par chez toi

Tard hier soir

Dans la lumière de ta chambre

J’ai crus voir

Dessinées sur les rideaux

Deux silhouettes enlacées

Je m’arrêtais la gorge serrée

Il semblait plus grand que moi

Prés de toi

D’où j'étais je n’entendais

Pas vos voix

Elles semblaient tellement s’aimer

Ses silhouettes enlacées

Quel jolie couple tous deux vous formiez

Tu te blottie dans ses bras

Tendrement

Alors lui il t’embrassa si longtemps

Elles semblaient tellement heureuses

Ses silhouettes enlacées

Moi j'étais seul et désespéré

Mmmmm …

Tout à coup perdent la tête

J’ai sonné

Quand la porte c’est ouverte

J’ai crié

Car c'était deux étranger

Ses silhouettes enlacées

Je m'étais donc trompé d'étage

Comme un fou j’ai couru

Te trouvé

Et de joie tout contre moi

T’es serré

Nous étions à notre tour

Deux silhouettes enlacées

Par notre amour

Deux silhouettes enlacées

Et pour toujours

Deux silhouettes enlacées

Toen ik langs je huis liep

Gisteravond laat

In het licht van je kamer

ik dacht dat ik het zag

Getekend op de gordijnen

Twee verstrengelde silhouetten

Ik stopte met een brok in mijn keel

Hij leek groter dan ik

Dichtbij jou

Van waar ik was kon ik het niet horen

Niet jouw stemmen

Ze leken zo veel van elkaar te houden

Haar verstrengelde silhouetten

Wat een leuk stel waren jullie twee

Je kruipt lekker in zijn armen

Teder

Dus hij kuste je zo lang

Ze leken zo gelukkig

Haar verstrengelde silhouetten

Ik was alleen en wanhopig

mmm…

Plotseling je verstand verliezen

ik belde

Als de deur open is

ik schreeuwde

Omdat het twee vreemden waren

Haar verstrengelde silhouetten

Dus ik was op de verkeerde verdieping

Als een gek rende ik

heb je gevonden

En vreugde tegen mij

Je bent strak

Wij waren aan de beurt

Twee verstrengelde silhouetten

door onze liefde

Twee verstrengelde silhouetten

En voor altijd

Twee verstrengelde silhouetten