Mais Quand Le Matin - Claude François

Des arbres géants

Couverts de fleurs de sang

Rampent vers moi

Je voudrais fuir mais je ne peux pas

Je pousse un grand cri

J’me réveille dans mon lit

Mes mains tremblent

Je n’y peux rien, j’ai peur de la nuit

Mais quand le matin

Je vois le soleil le matin

Aussitôt j’oublie

Les angoisses de la nuit

Oui, quand le matin

Je vois le ciel bleu le matin

Je respire enfin

Et la vie me revient

Je vole dans le ciel

Je suis bien, j’ai des ailes

Adieu la Terre

Mais un éclair

Je tombe comme une pierre

Je me lève d’un bond

Quelqu’un frappe au plafond

J’ai dû crier

Je n’y peux rien, j’ai peur de la nuit

Je me sens si seul

J’ai besoin de quelqu’un

Je l’appelle

Où est la fille qui manque à mes nuits?

Je lui tends les mains

Je lui offre ma vie

Je suis trop seul

Je n’y peux rien j’ai peur de la nuit

gigantische bomen

Bedekt met bloed bloemen

kruip naar me toe

Ik wil wegrennen, maar ik kan niet

Ik slaakte een luide kreet

Ik word wakker in mijn bed

Mijn handen trillen

Ik kan er niets aan doen, ik ben bang voor de nacht

Maar wanneer de ochtend?

Ik zie de zon in de ochtend

Meteen vergeet ik

Angsten van de nacht

Ja, wanneer de ochtend

Ik zie de blauwe lucht in de ochtend

Ik adem eindelijk

En het leven komt terug naar mij

Ik vlieg in de lucht

Ik ben in orde, ik heb vleugels

Vaarwel Aarde

Maar een flits

Ik val als een steen

ik spring op

Er klopt iemand op het plafond

ik moest schreeuwen

Ik kan er niets aan doen, ik ben bang voor de nacht

Ik voel me zo alleen

ik heb iemand nodig

ik bel hem

Waar is het vermiste meisje in mijn nachten?

Ik steek mijn handen naar haar uit

Ik geef hem mijn leven

ik ben te alleen

Ik kan er niets aan doen, ik ben bang voor de nacht