Et Je T 'Aime Tellement - Claude François

Et je t’aime tellement,

On me demande comment,

J’ai pu vivre seul,

Je leur dis… je ne sais pas…

Le temps a passer

Les choses ont changées,

Et je ne sais plus très bien,

Où j’en suis, aujourd’hui.

Oui, je sais, comme la vie est cruelle

Ton ombre me poursuit, les heures sont infinies;

Mais les nuits, ne me laissent pas tranquille

Depuis qu’on t’a revu… en ville…

Et tu ne m’aime plus,

Et tu n’y pense plus,

Et tu m’a oublier,

Mort et enterrer,

Tu a tourné la page,

Le livre s’est refermé,

Non, je ne sais plus très bien,

Où j’en suis aujourd’hui…

Oui, je sais comme la vie est cruelle,

Ton ombre me poursuit,

Les heures sont infinies,

Mais les nuits, ne me laissent pas tranquille

Depuis qu’on t’a revu… en ville…

Et je t’aime tellement,

On me demande comment,

J’ai pu vivre seul,

Je leur dis… je ne sais pas.

En ik hou zoveel van jou,

mij wordt gevraagd hoe,

Ik zou alleen kunnen leven,

Ik vertel ze... ik weet het niet...

De tijd is verstreken

Dingen zijn veranderd

En ik weet het niet meer precies,

Waar ik vandaag ben.

Ja, ik weet het, hoe wreed het leven is

Je schaduw achtervolgt me, de uren zijn eindeloos;

Maar de nachten laten me niet alleen

Sinds we je weer zagen... in de stad...

En je houdt niet meer van me,

En je denkt er niet meer aan,

En je bent mij vergeten

Dood en begraven,

Je sloeg de pagina om,

Het boek is gesloten,

Nee, ik weet het niet meer precies,

Waar ben ik vandaag...

Ja, ik weet hoe wreed het leven is

Je schaduw achtervolgt mij,

De uren zijn eindeloos,

Maar de nachten laten me niet alleen

Sinds we je weer zagen... in de stad...

En ik hou zoveel van jou,

mij wordt gevraagd hoe,

Ik zou alleen kunnen leven,

Ik vertel ze... ik weet het niet.