Memoir - Charlotte Gainsbourg

The city lights are beckoning

Their sirens softly call

All the fantasists and fetishist

Are preparing the ball

When you’ve been stuck here on the doorstep

With nothing to forsake

But you might as well be anyone’s to take

So I give myself to strangers

Like I gave myself to you

But the tenderness I felt

Has been replaced by something new

And in the orgy I can vaguely hear

The outline of your call

But I might as well be anyone’s at all

Every memory is sailing

To the kingdom of your soul

As you patiently await

I lose all sense of self-control

You were the lighthouse to my broken boat

But I left you behind

Now I might as well be anyone’s to find

Take my body, take it from me It is not worthy of your memory

I remember you undressing

As I set myself on fire

And the funeral was quick

As I lay lifeless on your pyre

Well it’s a kind of desperation

And it’s just something you can’t fake

Oh I might as well be anyone’s to take

So I give myself to strangers

Like I gave myself to you

But the unity I felt

has been replaced by something new

Now I am Helen and I am Mary Jane

I’m Robert and I am Paul

Oh I might as well be anyone at all

Yes I might as well be anyone at all

Oh I might as well be anyone at all

Oh I might as well be anyone at all

De stadslichten lonken

Hun sirenes roepen zachtjes

Alle fantasten en fetisjisten

Zijn de bal aan het voorbereiden

Als je hier voor de deur hebt gestaan

Met niets om in de steek te laten

Maar je kunt net zo goed iemand zijn om mee te nemen

Dus ik geef mezelf aan vreemden

Zoals ik mezelf aan jou gaf

Maar de tederheid die ik voelde

Is vervangen door iets nieuws

En in de orgie kan ik vaag horen

De opzet van uw gesprek

Maar ik kan net zo goed van iedereen zijn

Elke herinnering is aan het zeilen

Naar het koninkrijk van je ziel

Terwijl je geduldig wacht

Ik verlies alle gevoel van zelfbeheersing

Jij was de vuurtoren van mijn kapotte boot

Maar ik heb je achtergelaten

Nu kan ik net zo goed iemand zijn om te vinden

Neem mijn lichaam, neem het van mij af Het is uw nagedachtenis niet waard

Ik herinner me dat je je uitkleedde

Terwijl ik mezelf in brand stak

En de begrafenis was snel

Terwijl ik levenloos op je brandstapel lag

Nou, het is een soort wanhoop

En het is gewoon iets dat je niet kunt faken

Oh, ik kan net zo goed van iemand zijn om mee te nemen

Dus ik geef mezelf aan vreemden

Zoals ik mezelf aan jou gaf

Maar de eenheid die ik voelde

is vervangen door iets nieuws

Nu ben ik Helen en ik ben Mary Jane

Ik ben Robert en ik ben Paul

Oh, ik kan net zo goed iedereen zijn

Ja, ik kan net zo goed iedereen zijn

Oh, ik kan net zo goed iedereen zijn

Oh, ik kan net zo goed iedereen zijn