Mom&Dad - Celine

Papa sagt, ich soll bleiben

Mama sagt, ich soll gehen

Egal wie ich mich entscheide, egal welche Seite

Ich werd zwischen euch stehen

Mama sagt, ich soll bleiben

Papa schlägt auf den Tisch

Ich kann mich nicht zerreißen

Warum kann’s nicht bleiben, so wie es ist?

Ey, bin auf der Welt, weil Ma nicht wollte, dass du gehst

Du bist geblieben, doch warst trotzdem unterwegs

Vor dem Schlafengehen gabst du mir einen Kuss

Ich denk' heut noch an den Krombacher-Geruch, ey

Ich starr an die Decke

Ihr meint, dass ich nichts checke

Doch am Frühstückstisch seh ich unter dem Make-up von Ma blaue Flecken

Ich hab nichts vergessen, aber dir verziehen

Paps, ich liebe dich, deine Céline

Papa sagt, ich soll bleiben

Mama sagt, ich soll gehen

Egal wie ich mich entscheide, egal welche Seite

Ich werd zwischen euch stehen

Mama sagt, ich soll bleiben

Papa schlägt auf den Tisch

Ich kann mich nicht zerreißen

Warum kann’s nicht bleiben, so wie es ist?

Ma, als ich dich brauchte, da warst du nicht für mich da

Komm spät nach Hause, du fragst nich mal wo ich war

Du sagst, mir fehlt Respekt, doch frag dich mal warum

Für deine schlechte Laune war ich safe der Grund

Du spielst hier das Opfer

Wer is Mutter, wer Tochter?

Und wenn es wieder mal schwierig wird, packst du meine Koffer

Ich hab nichts vergessen, aber dir verziehen

Mama, ich liebe dich, deine Céline

Papa sagt, ich soll bleiben

Mama sagt, ich soll gehen

Egal wie ich mich entscheide, egal welche Seite

Ich werd zwischen euch stehen

Mama sagt, ich soll bleiben

Papa schlägt auf den Tisch

Ich kann mich nicht zerreißen

Warum kann’s nicht bleiben, so wie es ist?

Papa zegt dat ik moet blijven

Mam zegt dat ik moet gaan

Wat ik ook beslis, aan welke kant ook

Ik zal tussen jullie staan

Mam zegt dat ik moet blijven

Papa slaat op de tafel

Ik kan mezelf niet uit elkaar scheuren

Waarom kan het niet blijven zoals het is?

Hé, ik ben geboren omdat ma niet wilde dat je ging

Je bleef, maar je was nog steeds onderweg

Voor het slapengaan gaf je me een kus

Ik denk nog steeds aan de Krombacher-geur vandaag, hey

Ik staar naar het plafond

Je bedoelt dat ik niets check

Maar aan de ontbijttafel zie ik blauwe plekken onder ma's make-up

Ik ben niets vergeten, maar ik heb je vergeven

Pap, ik hou van je, je Celine

Papa zegt dat ik moet blijven

Mam zegt dat ik moet gaan

Wat ik ook beslis, aan welke kant ook

Ik zal tussen jullie staan

Mam zegt dat ik moet blijven

Papa slaat op de tafel

Ik kan mezelf niet uit elkaar scheuren

Waarom kan het niet blijven zoals het is?

Ma, toen ik je nodig had, was je er niet voor mij

Kom laat thuis, je vraagt ​​niet eens waar ik ben geweest

Je zegt dat ik geen respect heb, maar vraag jezelf af waarom?

Ik was waarschijnlijk de reden voor je slechte humeur

Jij speelt hier het slachtoffer

Wie is moeder, wie is dochter?

En als het weer moeilijk wordt, pak jij mijn koffers

Ik ben niets vergeten, maar ik heb je vergeven

Mam, ik hou van je, je Celine

Papa zegt dat ik moet blijven

Mam zegt dat ik moet gaan

Wat ik ook beslis, aan welke kant ook

Ik zal tussen jullie staan

Mam zegt dat ik moet blijven

Papa slaat op de tafel

Ik kan mezelf niet uit elkaar scheuren

Waarom kan het niet blijven zoals het is?