Folha - Carminho

Folha maldita, obedeces

Às mãos que nem tu mereces

Às mentiras do poeta

Toda a negrura dos traços

Descreveram mil abraços

Histórias de uma porta aberta

Toda a negrura dos traços

Descreveram mil abraços

Histórias de uma porta aberta

Só tu sabes, folha branca

A arte de tornar estanque

Essa seiva da verdade

Contou-me histórias de amor

Esse pobre fingidor

Fez-me crer que tem saudade

Contou-me histórias de amor

Esse pobre fingidor

Fez-me crer que tem saudade

E tu, oh folha rendida

À mão que na despedida

Diz adeus sem ter partido

Vai dizer a toda a gente

Que finge o que deveras sente

O meu poeta perdido

Vai dizer a toda a gente

Que finge o que deveras sente

O meu poeta perdido

Verdomme blad, gehoorzaam

In de handen die je niet eens verdient

Op de leugens van de dichter

Alle zwartheid van de sporen

Ze beschreven duizend knuffels

Verhalen van een open deur

Alle zwartheid van de sporen

Ze beschreven duizend knuffels

Verhalen van een open deur

Alleen jij weet het, wit laken

De kunst van waterdicht maken

Dit sap van waarheid

Vertelde me verhalen over liefde

Die arme pretendent

Deed me geloven dat je me mist

Vertelde me verhalen over liefde

Die arme pretendent

Deed me geloven dat je me mist

En jij, oh teruggegeven blad

Met de hand dat bij afscheid

Zeg vaarwel zonder weg te gaan

Zal het iedereen vertellen

Wie doet alsof wat hij echt voelt

Mijn verloren dichter

Zal het iedereen vertellen

Wie doet alsof wat hij echt voelt

Mijn verloren dichter