There Is No Answer - Capstan

I remember when you asked me

«What do you do

When it doesn’t get better

And you can’t decide whether

To hold on tight or to let this go

How do I let this go?»

It was the first time I felt true cold

A stone monument with heavy words

I felt the weight of every one I heard

I hope you know that you can call

I’m here to talk things over

We can stay up till the morning

Or at least till we’re both sober

The sorrow that you carry soon will end

You’re nearly past it

I’ve been there before as well, I won’t take it for granted

It’s hard to accept and move on, search for better things, to rectify what was

and what still remains

I hope in that moment of desperation

You found reconciliation

I just wish you would have called

We could have talked this over

Waited till the morning

Or at least till we were sober

The burden that you carried didn’t die

You only passed it

The weight pulled me to my knees when I saw your casket

I remember when you asked me

«What do you do when it doesn’t get better?»

Ik weet nog dat je het me vroeg

"Wat doe je

Als het niet beter wordt

En je kunt niet beslissen of

Om je vast te houden of om dit los te laten

Hoe laat ik dit los?»

Het was de eerste keer dat ik het echt koud had

Een stenen monument met zware woorden

Ik voelde het gewicht van iedereen die ik hoorde

Ik hoop dat je weet dat je kunt bellen

Ik ben hier om dingen te bespreken

We kunnen tot de ochtend opblijven

Of in ieder geval tot we allebei nuchter zijn

Het verdriet dat je met je meedraagt ​​zal spoedig eindigen

Je bent er bijna voorbij

Ik ben er ook eerder geweest, ik neem het niet als vanzelfsprekend aan

Het is moeilijk om te accepteren en verder te gaan, te zoeken naar betere dingen, om recht te zetten wat was

en wat blijft er over?

Ik hoop op dat moment van wanhoop

Je hebt verzoening gevonden

Ik wou dat je had gebeld

We hadden dit kunnen bespreken

Wachtte tot de ochtend

Of tenminste totdat we nuchter waren

De last die je droeg stierf niet

Je bent er alleen voor geslaagd

Het gewicht trok me op mijn knieën toen ik je kist zag

Ik weet nog dat je het me vroeg

«Wat doe je als het niet beter wordt?»