Genoux - Canailles, Anna Frances Meyer

Ce soir je crache mon cœur brûlé

Pour un voyage sans gravité

À la dérive pour un moment

À bord d’un gros ballon flottant

Tout ce temps perdu à genoux

À regarder les tiens debout

J’en ai bouffé plus qu'à mon tour

Des maux de cœur, des matins lourds

Je coupe les cordes pour mieux m’envoler

À chaque poids laissé tomber

Tout semble plus petit sous mes pieds

Ce soir sous la flamme du dirigeable

Il n’y a qu’un seul couvert à ma table

Après-demain peut être un jour

Je vomirai mes restes d’amour

Mais je n’oublierai jamais tes genoux.

.

Vanavond spuugde ik mijn verbrande hart uit

Voor een zwaartekrachtvrije reis

Even op drift

Aan boord van een grote zwevende ballon

Al deze verspilde tijd op mijn knieën

Om de jouwe te zien staan

Ik at meer dan mijn beurt

Hartzeer, zware ochtenden

Ik sneed de touwen door om beter te kunnen vliegen

Met elk gewicht dat viel

Alles lijkt kleiner onder mijn voeten

Vanavond onder de vlam van het luchtschip

Er is maar één couvert aan mijn tafel

Overmorgen kan een dag zijn

Ik zal mijn overblijfselen van liefde overgeven

Maar ik zal je knieën nooit vergeten.

.