Papel en Blanco - Buena Fe

A nadie pido que crea todo lo que digo No soy un Oráculo

Soy una pieza de muchas que juntas componen Todo el espectáculo

Nunca aspire a que desfilen por todas las líneas De mi pensamiento

Ojala que te construyas en tus experiencias Y tus sentimientos

No compro el pan que me llevo a la boca Con esto que creo mi vergüenza

Amo el sinfín de saberes entrando y saliéndome De la cabeza

Lucho con todas mis fuerzas para que no crezca mi lado ladino

Canto pa que una tormenta, Vaya acompañándote por el camino

Hay quien tiene enemigos que derrotar

Puentes que levantar

Cuerpos que curar

Pues yo tengo, yo tengo el «papel en blanco»

Donde me invento, me borro, me vuelvo tachar

Me compongo, desarmo y me vuelvo a armar

Mi amuleto, mi credo, mi reto, mi asecho

«Papel en blanco».

«Papel en blanco»

Nadie me hirió tan profundo que tras dos canciones No haya perdonado

Ya no proclamo ser nada Que haga un par de años, no haya practicado

Cada regalo que me ha hecho la vida, Venia dentro de un problema

Padecí patadas que honran, y loas que a veces queman

La soledad me acompaña Pero entre proyectos casi nunca crece

Pegamento de las almas: los comunes intereses

Nunca le he pedido a Dios, Pues nos dio bastante, si es que me está oyendo

Solo le pido a la muerte Permita acabar el concierto

Hay quien tiene horizontes que explorar

Tesoros que encontrar

Tierras que sembrar

Pues yo tengo, yo tengo el «papel blanco»

Hidra de cien cabezas con hambre total

Dentelladas blancas sin piedad

Solo para tenerme y saberme sangrando, negras letras

Hay quien tiene enemigos que derrotar

Tesoros que encontrar

Tierras que sembrar

Pues yo tengo, yo tengo el «papel blanco»

Donde me invento, me borro, me vuelvo tachar

Me compongo, desarmo y me vuelvo a armar

Mi amuleto, mi credo, mi reto, mi asecho

«Papel en blanco».

«Papel en blanco»

Ik vraag niemand om alles te geloven wat ik zeg, ik ben geen orakel

Ik ben een van de velen die samen de hele show vormen

Ik had nooit verwacht dat ze langs alle lijnen van mijn gedachten zouden paraderen

Ik hoop dat je voortbouwt op je ervaringen EN je gevoelens

Ik koop het brood dat ik in mijn mond stop niet. Hiermee creëer ik mijn schaamte

Ik hou van de eindeloze kennis die in en uit mijn hoofd gaat

Ik vecht met al mijn kracht zodat mijn ladino-kant niet groeit

Ik zing voor een storm om je onderweg te vergezellen

Er zijn mensen die vijanden hebben om te verslaan

bruggen om te bouwen

lichamen om te genezen

Nou dat heb ik, ik heb het "blanco papier"

Waar ik mezelf uitvind, wis ik mezelf uit, streep ik weer door

Ik make-up, ik ontwapen en ik zet mezelf weer bij elkaar

Mijn amulet, mijn credo, mijn uitdaging, mijn stalk

"Wit papier".

"wit papier"

Niemand heeft me zo diep gekwetst dat ik het na twee nummers nog niet heb vergeven

Ik beweer niet langer iets te zijn dat ik een paar jaar geleden niet heb beoefend

Elk geschenk dat het leven me heeft gegeven, kwam met een probleem

Ik kreeg schoppen die eer en lofprijzingen die soms branden

Eenzaamheid vergezelt me ​​Maar tussen projecten groeit het bijna nooit

Lijm van zielen: de gemeenschappelijke belangen

Ik heb God nooit gevraagd: Wel, hij heeft ons genoeg gegeven, als je naar me luistert

Ik vraag alleen de dood om het concert te laten eindigen

Er zijn mensen die een horizon hebben om te verkennen

schatten om te vinden

Land om te zaaien

Nou dat heb ik, ik heb de "white paper"

Hongerige Honderdkoppige Hydra

Genadeloze witte happen

Gewoon om me te hebben en me te kennen bloedend, zwarte letters

Er zijn mensen die vijanden hebben om te verslaan

schatten om te vinden

Land om te zaaien

Nou dat heb ik, ik heb de "white paper"

Waar ik mezelf uitvind, wis ik mezelf uit, streep ik weer door

Ik make-up, ik ontwapen en ik zet mezelf weer bij elkaar

Mijn amulet, mijn credo, mijn uitdaging, mijn stalk

"Wit papier".

"wit papier"