Message d'espoir - Broussaï

Je suis né sous les bombes, a Kinshasa.

Il ne reste plus que des tombes, pouquoi, pourquoi?

La vie ne tient qu’aà un fil ne vois tu pas?

Pourquoi nos peuples s’entre-tuent t’ils, oh dites moi,

Dites moi?

Dites moi d’ou viennent ces hommes blanc en costard,

Attachés cases et teints blafards.

Qui vendent leurs armes an Afrique noire.

Je crie pour ces enfants Coréens, qui crévent de faim,

A cause d’une horrible dictature, ils n’ont aucun futur.

Je crie pour ces personnes Afghanes traitées comme

Des esclaves.

Victimes d’un régime fanatique,

Elles n’ont aucun droit, Leur vie sont tragiques.

Je suis né sous la pression a Lhassa.

Nos moines sont en prison, oh pourquoi, pourquoi?

Notre culture est détruite ne voit tu pas?

Pourquoi ces gens sinisent ils, oh dites moi, dites?

Dites moi d’ou viennent ces hommes blanc en costard,

Attachés cases et teints blafards.

Qui vendent nos âmes car on croit en Bouddha.

Ecoute écoute man, je prends le micro pour les enfants blessés.

Pour qui le soleil n’a pas brillé.

Bouge, bouge contre ces hommes qui ne font qie massacrer

Pour le pouvoir et la money.

Danse, danse dans ce message d’espoir

Pour les enfants qui vivent dans le noir.

Danse, danse dans ce message d’espoir

Pour les enfants qui vivent dans le noir.

Ecoute, ecoute man, ecoute ce son qui me pousse yeah.

Ecoute ce rythme qui vient de la brousse.

Bouge, bouge, bouge tes fesses pour ces idées et ça sans cesse

Sans qu’aucune fléche ne te touche ni te blesse

Lance, lance, lance ce message d’espoir.

Aux peuples qui se battent pour un territoire.

Ecoute, ecoute, ecoute ce son qui me posse yeah.

Ressens en bien les secousses.

Qui sont ces hommes qui répandent la violence

Sur leurs propres fréres et sans respecter l’enfance.

Qui sont ces hommes qui n’ont aucune conscience.

Dictateurs laissant leur peuple dans l’indifférence.

Pourquoi on laisse ces hommes dans la démence

S’attaquer a l’enfance.

Pourquoi on laisse ces hommes dans la démence

Effacer leur innocence.

Ik ben geboren onder de bommen, in Kinshasa.

Alleen graven over, waarom, waarom?

Het leven hangt aan een zijden draadje, zie je dat niet?

Waarom vermoorden onze mensen elkaar, oh vertel me,

Zeg eens?

Vertel me waar die blanke mannen in pakken vandaan komen,

Vastgebonden dozen en bleke teint.

Die hun wapens verkopen in zwart Afrika.

Ik schreeuw om deze Koreaanse kinderen, die honger lijden,

Door een verschrikkelijke dictatuur hebben ze geen toekomst.

Ik schreeuw om deze Afghaanse mensen die worden behandeld als

slaven.

Slachtoffers van een fanatiek regime,

Ze hebben geen rechten, hun leven is tragisch.

Ik ben onder druk geboren in Lhasa.

Onze monniken zitten in de gevangenis, oh waarom, waarom?

Onze cultuur is vernietigd, zie je dat niet?

Waarom zondigen deze mensen, oh vertel me, vertel?

Vertel me waar die blanke mannen in pakken vandaan komen,

Vastgebonden dozen en bleke teint.

Die onze zielen verkopen omdat we in Boeddha geloven.

Luister, luister man, ik neem de microfoon voor de gekwetste kinderen.

Voor wie de zon niet scheen.

Beweeg, beweeg tegen deze mannen die niets anders doen dan slachten

Voor macht en geld.

Dans, dans in deze boodschap van hoop

Voor kinderen die in het donker leven.

Dans, dans in deze boodschap van hoop

Voor kinderen die in het donker leven.

Luister, luister man, luister naar dat geluid dat me duwt, ja.

Luister naar dit ritme dat uit de bush komt.

Beweeg, beweeg, beweeg je kont voor deze ideeën en dat constant

Zonder dat een pijl je raakt of pijn doet

Lanceer, lanceer, lanceer deze boodschap van hoop.

Aan de volkeren die vechten voor territorium.

Luister, luister, luister naar dit geluid dat me yeah brengt.

Voel de trillingen goed.

Wie zijn deze mannen die geweld verspreiden?

Op hun eigen broers en zonder respect voor de kindertijd.

Wie zijn deze mannen die geen geweten hebben.

Dictators laten hun volk onverschillig.

Waarom laten we deze mannen in waanzin

Aanvallende jeugd.

Waarom laten we deze mannen in waanzin

Wis hun onschuld.