Pile ou face - Broussaï

Au commencement j’aurai pus jamais ailleurs

Sur des terres où sécheresse est synonyme de malheur

Où l'œuvre de la morale humaine glisse sous la chaleur

Où le pouvoir bourgeonne en tête de dictateur

Mais les cigognes de l’origine en ont décidé autrement

Entre deux cheminées elles posèrent mon berceau en hésitant

De l’aube au crépuscule mon cœur subit ce balancement

Mon père ma mère jamais ensemble mais tour à tour présents

Les déménagements, ménagement s’enchainèrent

Et j’ai encore le mal de mer

Aujourd’hui difficile de poser un pied à terre

De trouver bon port, de localiser le paradis

Quelque part là dans un endroit fixé

Et la BAC reprend les flots agités

Mauvaises habitudes d'être balloté

Je n’pouvais jeter l’encre que sur du papier

Repères voguants dans la stabilité

Sans aucune boussole pour m’orienter

Tel un pirate jamais cessé d’chercher le trésor si convoité

Quand la pièce fut jeté

Tombant sans choisir son côté

Déterminant pile ou face

Le hasard où le sort

Mon horizon se dessinait

Une destiné créatrice de variations

Pour une scolarité à grande oscillation

La tête dans les nuages pendant les instructions

Mon ciel soulignait les bleus de mes relations

Redoublement expulsions changement d'établissement

Inaptitude car problème dans mon comportement

Je n’acceptait pas je n’voulais pas comprendre leur monde

Rejeter les blessures étaient déjà trop profondes

Les affiliations d’la rue on sus m'écouter

Car je comprenait aussi le mal qui les hantais

Faire des conneries pour se sentir exister

Et toucher le feu jusqu'à se brûler

Le minimum de chaleur quand dehors il fait froid

Du carburant a consumer pour chaque émoi

Les nuits étaient longues alors je remettais du bois

Flambait jusqu’au matin mon sommeil n’avait aucun toit

Du béton des hlm aux vraies pierre de la campagne

De la simplicité paysanne aux attitudes de canailles

Vivre dans les gaz d'échappement ou près d’une rivière dans les montagnes

J’ai connu la brillante débrouille urbaine comme le travail et le calme rural hé

Métisse et fière toujours tiraillé par deux cultures

Pour chaque partie des choses un pied de chaque de la rivière

Ce n’est pas une rive joyeuse et l’autre morose

Juste je prend ce qui me plait

Le joli comme le laid, le bon comme le mauvais

Et je livre ma bataille comme les autres entre la raison et les excès

Je ne suis pas à plaindre

Les petits malheurs forgent le caractère

Relativiser et ne plus geindre

J’aurais pus ne connaitre que les rizières

Se battre pour une pucrame la vie debout avec mes amis solidaires

L’amour de ma femme, de mes parents, de mes sœurs et de mon frère

In het begin kon ik nooit ergens anders hebben

In landen waar droogte ongeluk brengt

Waar het werk van de menselijke moraliteit in de hitte wegglijdt

Waar de macht ontluikt in het hoofd van een dictator

Maar de oorspronkelijke ooievaars besloten daar anders over

Tussen twee schoorstenen zetten ze aarzelend mijn wieg

Van zonsopgang tot zonsondergang gaat mijn hart door deze slingering

Mijn vader mijn moeder nooit samen maar afwisselend aanwezig

De verhuizingen, zorg waren gekoppeld

En ik word nog steeds zeeziek

Vandaag moeilijk om een ​​voet op de grond te zetten

Om een ​​veilige haven te vinden, om het paradijs te vinden

Ergens daar op een vaste plek

En de BAC pikt de woelige getijden op

Slechte gewoonten om heen en weer te worden gegooid

Ik kon alleen inkt op papier gooien

Zeiloriëntatiepunten in stabiliteit

Zonder enig kompas om mij te oriënteren

Zoals een piraat nooit stopte met zoeken naar de felbegeerde schat

Toen de munt werd gegooid

Vallen zonder een kant te kiezen

Kop of staart determinant

Kans waar het lot

Mijn horizon kreeg vorm

Een lot dat variaties creëert

Voor een opleiding met grote oscillatie

Hoofd in de wolken tijdens de instructies

Mijn hemel benadrukte de blauwe plekken in mijn relaties

Herhaling uitzettingen verandering van instelling

Arbeidsongeschiktheid vanwege probleem in mijn gedrag

Ik accepteerde het niet, ik wilde hun wereld niet begrijpen

Afwijzen de wonden waren al te diep

De voorkeuren van de straat staan ​​erom bekend naar mij te luisteren

Want ik begreep ook het kwaad dat hen achtervolgde

Doe onzin om het gevoel te hebben dat je bestaat

En raak het vuur aan totdat je brandt

Minimale warmte als het buiten koud is

Brandstof om te verbranden voor elke beweging

De nachten waren lang, dus ik legde het hout terug

Verbrand tot de ochtend, mijn slaap had geen dak

Van het beton van woonwijken tot de echte stenen van het platteland

Van boereneenvoud tot schurkenhoudingen

Wonen in de uitlaatgassen of bij een rivier in de bergen

Ik kende de briljante stedelijke vindingrijkheid zoals het werk en de landelijke rust hé

Métis en trots nog steeds verscheurd tussen twee culturen

Voor elk deel van de dingen een voet van elke rivier

Het is niet de ene kant blij en de andere somber

Ik neem gewoon wat ik leuk vind

Het mooie en het lelijke, het goede en het slechte

En ik vecht mijn strijd zoals de anderen tussen rede en overdaad

ik mag niet klagen

Kleine ongelukjes bouwen karakter op

Zet het in perspectief en stop met zeuren

Ik had alleen de rijstvelden kunnen kennen?

Vechten voor een pucram staand leven met mijn ondersteunende vrienden

De liefde van mijn vrouw, mijn ouders, mijn zussen en mijn broer