À l'époque - Broussaï

Les années ont passé, les temps ont bien changé

Dans les yeux on avait des étoiles, comme elles, on voulait briller

Les années ont passé, les temps ont bien changé

On voulait juste mettre les voiles, droit devant, sans se retourner

Encore une fois, je viens exposer à livre ouvert

Mes pages intimes, ce qui coule dans nos artères

Jeunesse fougueuse, des rêves impossibles plein la tête

Canaliser la rage, à l’intérieur c'était la tempête

Quand la fureur, la foi, se rencontrent et se marient

Accorder des renégats, passionnés aux cœurs meurtris

La musique nous a construit, l’envie comme fondation

Tout doucement sans faire de bruit, sceller cette combinaison

Marginaux, les poches vides, sentiments incandescents

Accepter les affronts pour changer le regard des gens

L’histoire s'écrivait, quand les liens se resserraient

Prêts à rentrer dans l’arène, ensemble les coudes serrés

En bas de l'échelle, les yeux fixés sur les barreaux

Aucune corde pour nous aider, bloqués sur le carreau

Les portes fermées, on a pris les clés de l’aventure

Par les chemins de traverse, sans penser au futur

Les années ont passé, les temps ont bien changé

Dans les yeux on avait des étoiles, comme elles, on voulait briller

Les années ont passé, les temps ont bien changé

On voulait juste mettre les voiles, droit devant, sans se retourner

Dans les rues pour jouer, aller gagner nos galons

Avec la flamme et la fougue d’un cheval au galop

Ça brûlait en nous, t’as ressenti cette énergie?

Autour de ce feu, réunis, on réchauffait nos vies

Le public, petit à petit, nous a découvert

Attiré par nos airs, nos intentions sincères

Indépendants, adeptes du «do it yourself»

Avec nos propres mains, grimper tous les reliefs

Pas de médaille olympique mais son nom à l’Olympia

Voir le soleil au Zénith, des sourires à chaque fois

Conjuguer nos différences avec notre amitié

Des prières pour que jamais ne termine cette odyssée

Les images s’envolent avec le temps

Comme des feuilles soufflées par le vent

Ces quelques disques comme testament

Pour que jamais ne se lève le diamant

Les années ont passé, les temps ont bien changé

Dans les yeux on avait des étoiles, comme elles, on voulait briller

Les années ont passé, les temps ont bien changé

On voulait juste mettre les voiles, les voiles

Les années ont passé, les temps ont bien changé

Dans les yeux on avait des étoiles, comme elles, on voulait briller

Jaren zijn verstreken, de tijden zijn veranderd

In de ogen hadden we sterren, net als zij, we wilden schitteren

Jaren zijn verstreken, de tijden zijn veranderd

We wilden gewoon koers zetten, recht vooruit, zonder achterom te kijken

Ik kom weer open boek exposeren

Mijn intieme pagina's, wat door onze aderen stroomt

Vurige jeugd, hoofd vol onmogelijke dromen

De woede kanaliseren, van binnen was de storm

Wanneer woede, geloof, ontmoeten en trouwen

Grant afvalligen, gepassioneerd met gekneusde harten

Muziek heeft ons gebouwd, jaloezie als basis

Verzegel deze combinatie langzaam zonder geluid te maken

Marginalen, lege zakken, gloeiende gevoelens

Accepteer kleine opmerkingen om het uiterlijk van mensen te veranderen

Er werd geschiedenis geschreven, toen de banden aangehaald werden

Klaar om de arena te betreden, ellebogen stevig samen

De ladder af, starend naar de sporten

Geen touw om ons te helpen, vast op de vloer

Deuren gesloten, we namen de sleutels tot avontuur

Langs de zijwegen, zonder aan de toekomst te denken

Jaren zijn verstreken, de tijden zijn veranderd

In de ogen hadden we sterren, net als zij, we wilden schitteren

Jaren zijn verstreken, de tijden zijn veranderd

We wilden gewoon koers zetten, recht vooruit, zonder achterom te kijken

Op straat om te spelen, om onze strepen te verdienen

Met de vlam en het enthousiasme van een galopperend paard

Het brandde in ons, voelde je die energie?

Rond dit vuur hebben we samen ons leven verwarmd

Het publiek heeft ons beetje bij beetje ontdekt

Aangetrokken door onze deuntjes, onze oprechte bedoelingen

Zelfstandigen, doe-het-zelvers

Beklim met onze eigen handen alle reliëfs

Geen Olympische medaille maar zijn naam op de Olympia

Zie de zon op het zenit, lacht elke keer

Combineer onze verschillen met onze vriendschap

Gebeden dat deze odyssee nooit eindigt

Afbeeldingen vervagen met de tijd

Als bladeren die door de wind worden geblazen

Deze paar records als een testament

Zodat de diamant nooit stijgt

Jaren zijn verstreken, de tijden zijn veranderd

In de ogen hadden we sterren, net als zij, we wilden schitteren

Jaren zijn verstreken, de tijden zijn veranderd

We wilden gewoon zeilen, zeilen

Jaren zijn verstreken, de tijden zijn veranderd

In de ogen hadden we sterren, net als zij, we wilden schitteren