Cold Morning Fears - Blaze of Perdition

Like Shiva in the circle of Samsara

In halo of nails I dance

Phantoms, flowing through my veins

I wander through the maze

Of intoxicated mind

The elixir from the land of peace

In my unconsciousness I search for release

I cross the portals of insight

To escape the poison of life

Choking with phantoms of happiness

I touch both heaven and hell

And the world takes off all of its masks

Suspended in the state of neither-neither

I swim through the streams of oneiric magick

My body shivers

My feet, my hands — cold as the dead

The beat of my heart accelerates

My mind, deformed by psychoactive phlegm

Twisted images appear

Bursting out of my head

Like fragments of the world

Through this flesh of god

Like splinters of glass

Through this flesh of mine

Worms of despair are crawling

Across my orbit

New world order

To forget here and now

Mine alone to claim

My nostrils are burning with its bitter taste

The world has renounced its claims

This is me on the plinth of euphoria

The twins are closed

Third one — opened wide

Free of expectations

Free of illusions of better tomorrow

I put my universe in a pill

To traverse the other dimensions

To wander through the darkest corners of consciousness

To integrate my self with this twisted projection of existence

Cosmos in my hands

Pocket size of the universe of mine

Pupils enlarged and hastened breath

Terrifying laughter and utter fear

Life and death restrained

This is the nightmare’s beginning

This is the nightmare’s end

The closer to the end, the more I’m afraid

Life and death — manifesting themselves

The closer to the end, the more I’m afraid

Blood and tears

Cold morning fears

Zoals Shiva in de kring van Samsara

In halo van nagels dans ik

Fantomen, die door mijn aderen stromen

Ik dwaal door het doolhof

Van bedwelmde geest

Het elixer uit het land van vrede

In mijn bewusteloosheid zoek ik naar verlossing

Ik kruis de portalen van inzicht

Om te ontsnappen aan het gif van het leven

Verstikking met fantomen van geluk

Ik raak zowel de hemel als de hel aan

En de wereld zet al zijn maskers af

Opgeschort in de staat van geen van beide

Ik zwem door de stromen van oneirische magie

Mijn lichaam rilt

Mijn voeten, mijn handen - koud als de doden

Het ritme van mijn hart versnelt

Mijn geest, vervormd door psychoactief slijm

Er verschijnen verdraaide afbeeldingen

Uit mijn hoofd barsten

Als fragmenten van de wereld

Door dit vlees van god

Als splinters van glas

Door dit vlees van mij

Wormen van wanhoop kruipen

Over mijn baan

Nieuwe wereldorde

Om hier en nu te vergeten

De mijne alleen om te claimen

Mijn neusgaten branden van de bittere smaak

De wereld heeft afstand gedaan van haar aanspraken

Dit ben ik op de sokkel van euforie

De tweeling is gesloten

Derde — wijd geopend

Vrij van verwachtingen

Vrij van illusies van een betere toekomst

Ik stop mijn universum in een pil

Om de andere dimensies te doorkruisen

Om door de donkerste hoeken van het bewustzijn te dwalen

Om mezelf te integreren met deze verwrongen projectie van het bestaan

Kosmos in mijn handen

Zakformaat van het universum van mij

Pupillen vergroot en versnelde adem

Angstaanjagend gelach en totale angst

Leven en dood ingetogen

Dit is het begin van de nachtmerrie

Dit is het einde van de nachtmerrie

Hoe dichter bij het einde, hoe meer ik vrees

Leven en dood — zich manifesteren

Hoe dichter bij het einde, hoe meer ik vrees

Bloed en tranen

Koude ochtend angsten