Into the Void Again - Blaze of Perdition

How do you picture the vision of your heaven?

How do you paint the dread of your hell?

What if there is no answer to be given

No truth to be revealed

Far from self — comforting lies

Far from self — deceiving truths

Silence is waiting for us

Counting down our reunion

This gaping void

Always distant.

Forever near

Seductive void

Never to be known

I pity you.

O seekers of God

I pity you.

O born of the night

As neither above nor below

Shall see your redemption

I taste brimstone and my tongue becomes fire

I melt my lips so my words become mute

From within I burn myself to ashes

I leave it all as a story untold

I run from self — comforting lies

I run from self — deceiving truths

Silence is waiting for me

Counting down our reunion

This gaping void

Always distant.

Forever near

Seductive void

Never to be known

We shall always roll our stones

Up the hill

And each time we shall fail

Until there is no more to roll

No top to be reached

And no us to try

For no question shall be answered

No sin forgiven

No deed remembered

And on the day

Utter tranquility shall be given away

In all its horrifying glory

No wisdom but confusion

Born of this great disclosure

No wisdom but confusion

Near death revelations

Attracted by the blinding light

Like moths we fly towards the fiery end

With hope to conquer the skies

We throw ourselves into the void again

Hoe stel je je het visioen van je hemel voor?

Hoe schilder je de angst voor je hel?

Wat als er geen antwoord kan worden gegeven?

Geen waarheid te onthullen

Ver van jezelf — geruststellende leugens

Ver van zichzelf — bedrieglijke waarheden

Stilte wacht op ons

We tellen af ​​naar onze reünie

Deze gapende leegte

Altijd afstandelijk.

Voor altijd dichtbij

Verleidelijke leegte

Nooit bekend worden

Ik heb medelijden met jou.

O zoekers van God

Ik heb medelijden met jou.

O geboren uit de nacht

Zoals zowel boven als onder

Zal je verlossing zien

Ik proef zwavel en mijn tong wordt vuur

Ik smelt mijn lippen zodat mijn woorden stom worden

Van binnen verbrand ik mezelf tot as

Ik laat het allemaal achter als een onverteld verhaal

Ik loop weg van mezelf - troostende leugens

Ik loop weg van mezelf - bedrieglijke waarheden

Stilte wacht op mij

We tellen af ​​naar onze reünie

Deze gapende leegte

Altijd afstandelijk.

Voor altijd dichtbij

Verleidelijke leegte

Nooit bekend worden

We zullen altijd onze stenen rollen

Op de heuvel

En elke keer dat we zullen falen

Totdat er niet meer te rollen valt

Geen top te bereiken

En nee, wij, om te proberen

Want er wordt geen vraag beantwoord

Geen zonden vergeven

Geen akte herinnerd

En op de dag

Totale rust zal worden weggegeven

In al zijn gruwelijke glorie

Geen wijsheid maar verwarring

Geboren uit deze geweldige onthulling

Geen wijsheid maar verwarring

Bijna-dood onthullingen

Aangetrokken door het verblindende licht

Als motten vliegen we naar het vurige einde

Met de hoop om de hemel te veroveren

We werpen onszelf weer in de leegte