What Christ Has Kept Apart - Blaze of Perdition

No peace is found

Among the ashes and decay

No use for tears

They only turn them into clay

I am the question

With answer nowhere to be seen

Lost in translation

Hidden deep within

Crucify me now

On a tree of broken faith

Use folded hands to sink the nails

Vilify me now

And adorn my face with shame

For I shall wear it as a crown

Hear not, fear not the words of the wise

For none of them have seen the face of terror

Inhale the fumes from the brimstone lake

For there are fates worse than death eternal

Something starts to shine

Through the darkened sky

All eyes shall behold

The coming of the Son

I bring back a spark of hope again

From the void of dreams unfulfilled

Or at least the supposed one

For none shall be given away

I devour the flesh of the wicked

And drink the blood of the sick

I absorb the power of the feeble

Puissance of the weak

Something starts to shine

Through the darkened sky

All eyes shall behold

The Blaze of Perdition

I hold together

What Christ has kept apart

I raise my arms to heavens

With feet in brimstone mouth

I bring the Moon to daylight

Ignite the Sun at night

I free myself from grace

To fix the broken heart

Crucify.

Vilify.

Sanctify.

Me

I shall wear it as a crown

I hold together

What Christ has kept apart

I raise my arms to heavens

With feet in brimstone mouth

I bring the Moon to daylight

Ignite the Sun at night

I free myself from grace

To fix the broken heart

Addressed to the world

The question remains

All answers are hollow

Thus I shall communicate mine

All answers are hollow

The question remains

No leaders to follow

No idols to praise

Shining tomorrow

Still burning today

I bring together

Whom Christ

Has kept away

He kept us apart

He kept us away

Er is geen vrede gevonden

Tussen de as en het verval

Geen zin in tranen

Ze veranderen ze alleen in klei

Ik ben de vraag

Met een antwoord nergens te zien

Verloren in vertaling

Diep van binnen verborgen

Kruis me nu

Op een boom van gebroken geloof

Gebruik gevouwen handen om de nagels te laten zinken

Beledig me nu

En versier mijn gezicht met schaamte

Want ik zal het als een kroon dragen

Hoor niet, vrees niet de woorden van de wijzen

Want geen van hen heeft het gezicht van terreur gezien

Adem de dampen van het zwavelmeer in

Want er is een lot dat erger is dan de eeuwige dood

Er begint iets te schijnen

Door de donkere lucht

Alle ogen zullen aanschouwen

De komst van de Zoon

Ik breng weer een sprankje hoop terug

Uit de leegte van onvervulde dromen

Of in ieder geval de veronderstelde

Want niemand zal worden weggegeven

Ik verslind het vlees van de goddelozen

En drink het bloed van de zieken

Ik absorbeer de kracht van de zwakken

Puissance van de zwakken

Er begint iets te schijnen

Door de donkere lucht

Alle ogen zullen aanschouwen

De uitbarsting van verderf

Ik houd samen

Wat Christus apart heeft gehouden

Ik hef mijn armen naar de hemel

Met voeten in zwavelmond

Ik breng de maan naar het daglicht

Ontsteek de zon 's nachts

Ik bevrijd mezelf van genade

Om het gebroken hart te herstellen

Kruisigen.

belasteren.

Heiligen.

Mij

Ik zal het als een kroon dragen

Ik houd samen

Wat Christus apart heeft gehouden

Ik hef mijn armen naar de hemel

Met voeten in zwavelmond

Ik breng de maan naar het daglicht

Ontsteek de zon 's nachts

Ik bevrijd mezelf van genade

Om het gebroken hart te herstellen

Geadresseerd aan de wereld

De vraag blijft

Alle antwoorden zijn hol

Zo zal ik de mijne communiceren

Alle antwoorden zijn hol

De vraag blijft

Geen leiders om te volgen

Geen idolen om te prijzen

Morgen stralend

Brandt nog steeds vandaag

ik breng samen

Wie Christus?

heeft weggehouden

Hij hield ons uit elkaar

Hij hield ons weg