Three Dreamers - Bert Jansch

Under the archway across the cold courtyard

Up the stone stairway all pitted and worn

To a room in a shambles with orange-boxes for chairs

Our lives lay scattered still yet to be born

Now daylight would show you the cracks in the ceiling

Wallpaper hanging all tattered and torn

It looks like a junkyard of paraphernalia

Where three dreamers dreamed dreams still yet to be born

No one was a dreamer, a love-torn romantic

Who sang ballads of barons and ladies forlorn

Who carved love-chains of oakwood to capture his sweethearts

And life lay before him still yet to be born

The other was a maker of dreams from his fingers

Like a harp from old Ireland that would play night and morn

He could weave you and spin you a yarn to remember

And leave you with sweet dreams still yet to be born

Onder de boog over de koude binnenplaats

De stenen trap op, helemaal vol putjes en versleten

Naar een kamer in een puinhoop met oranje dozen voor stoelen

Onze levens lagen nog verstrooid om geboren te worden

Nu zou het daglicht je de scheuren in het plafond laten zien

Behang hangt helemaal aan flarden en gescheurd

Het ziet eruit als een autokerkhof van parafernalia

Waar drie dromers dromen die nog moeten worden geboren

Niemand was een dromer, een door liefde verscheurde romanticus

Wie zong ballads van baronnen en verloren dames?

Die liefdeskettingen van eikenhout sneed om zijn geliefden te vangen?

En het leven lag nog voor hem om geboren te worden

De andere was een maker van dromen van zijn vingers

Als een harp uit het oude Ierland die nacht en morgen zou spelen

Hij kan je weven en een garen voor je spinnen om nooit te vergeten

En laat je met zoete dromen die nog geboren moeten worden