Jack Orion - Bert Jansch

Jack Orion was as good a fiddler

As ever fiddled on a string

He could make young women mad

To the tune his fiddle would sing

He could fiddle the fish out of salt water

Or water from a marble stone

Or milk from out of a maiden’s breast

Though baby she’d got none

He’s taken his fiddle into his hand

He’s fiddled and he’s sung

And oft he’s fiddled unto the King

Who never thought it long

And he sat fiddling in the castle hall

He’s played them all so sound asleep

All but for the young princess

And for love she stayed awake

And first he played at a slow grave tune

And then a gay one flew

And many’s the sigh and loving word

That passed between the two

Come to my bower, sweet Jack Orion

When all men are at rest

As I am a lady true to my word

Thou shalt be a welcome guest

He’s lapped his fiddle in a cloth of green

A glad man, Lord, was he

Then he’s run off to his own house

Says, Tom come hither unto me

When day has dawned and the cocks have crown

And flapped their wings so wide

I am bidden to that lady’s door

To stretch out by her side

Lie down in your bed, dear master

And sleep as long as you may

I’ll keep good watch and awaken you

Three hours before 'tis day

But the rose up that worthless lad

His master’s clothes did don

A collar he’s cast about his neck

He seemed the gentleman

Well he didn’t take that lady gay

To bolster nor to bed

But down upon the bower floor

He quickly had her laid

And he neither kissed her when he came

Nor when from her he did go

And in and out of her window

The moon like a coal did glow

Ragged are your stockings love

Stubbley is your cheek and chin

And tangled is that yellow hair

That I saw yester' 'een

The stockings belong to my boy Tom

They’re the first come to my hand

The wind is tangled my yellow hair

As I rode o’er the land

Tom took his fiddle into his hand

So saucy there he sang

Then he’s off back to his master’s house

As fast as he could run

Wake up, wake up my good master

I fear 'tis almost dawn

Wake up, wake up the cock has crowed

'Tis time that you were gone

The quickly rose up Jack Orion

Put on his cloak and shoon

And cast a collar about his neck

He was a lord’s true son

And when he came to the lady’s bower

He lightly rattled the pin

The lady was true to her word

She rose and let him in

Oh whether have you left with me

Your bracelet or your glove?

Or are you returned back again

To know more of my love?

Jack Orion swore a bloody oath

By oak and ash and bitter thorn

Saying, lady I never was in your house

Since the day that I was born

Oh then it was your young footpage

That has so cruelly beguiled me

And woe that the blood of the ruffian lad

Should spring in my body

Then she pulled forth a little sharp knife

That hung down at her knee

O’er her white feet the red blood ran

Or ever a hand could stay

And dead she lay on her bower floor

At the dawning of the day

Jack Orion ran to his own house

Saying, Tom my boy come here to me

Come hither now and I’ll pay your fee

And well paid you shall be

If I had killed a man tonight

Tom I would tell it thee

But if I have taken no life tonight

Tom thou hast taken three

Then he pulled out his bright brown sword

And dried it on his sleeve

And he smote off that vile lad’s head

And asked for no man’s leave

He set the sword’s point to his breast

The pommel to a stone

Through the falseness of that lying lad

These three lives were all gone

Jack Orion was net zo'n goede violist

Zoals altijd aan een touwtje geflipt

Hij kon jonge vrouwen gek maken

Op het deuntje dat zijn viool zou zingen

Hij kon de vis uit het zout water halen

Of water uit een marmeren steen

Of melk uit een maagdenborst

Hoewel schat, ze had er geen

Hij heeft zijn viool in zijn hand genomen

Hij friemelt en hij wordt gezongen

En vaak speelt hij met de koning

Wie heeft er nooit lang over nagedacht

En hij zat te friemelen in de kasteelzaal

Hij heeft ze allemaal afgespeeld, zo diep in slaap

Alles behalve de jonge prinses

En uit liefde bleef ze wakker

En eerst speelde hij op een langzame, ernstige melodie

En toen vloog er een homo

En veel is de zucht en het liefdevolle woord

Dat ging tussen de twee

Kom naar mijn prieel, lieve Jack Orion

Als alle mannen in rust zijn

Omdat ik een dame ben die trouw is aan mijn woord

U zult een welkome gast zijn

Hij heeft zijn viool gelikt in een groene doek

Een blije man, Heer, was hij?

Dan rent hij naar zijn eigen huis

Zegt, Tom kom hier tot mij

Als de dag is aangebroken en de hanen een kroon hebben

En klapperden zo wijd met hun vleugels

Ik word naar de deur van die dame gevraagd

Om aan haar zijde uit te rekken

Ga in je bed liggen, beste meester

En slaap zo lang als je mag

Ik zal goed opletten en je wakker maken

Drie uur voor 't is dag

Maar de roos stond op die waardeloze jongen

De kleren van zijn meester deden het niet

Een halsband die hij om zijn nek heeft gedaan

Hij leek de heer

Nou, hij heeft die dame niet homo genomen

Om te versterken of naar bed te gaan

Maar beneden op de prieelvloer

Hij had haar snel gelegd

En hij kuste haar ook niet toen hij kwam

Noch wanneer hij van haar weg ging?

En in en uit haar raam

De maan gloeide als een kolen

Ragged zijn je kousen liefde

Stoppelbaard is je wang en kin

En verward is dat gele haar

Dat ik gisteren zag' 'een'

De kousen zijn van mijn jongen Tom

Zij zijn de eersten die in mijn hand komen

De wind is in de war door mijn gele haar

Terwijl ik over het land reed

Tom nam zijn viool in zijn hand

Zo pittig daar zong hij

Dan gaat hij terug naar het huis van zijn meester

Zo snel als hij kon rennen

Word wakker, word wakker mijn goede meester

Ik vrees dat het bijna ochtend is

Wakker worden, wakker worden, de haan heeft gekraaid

Het is tijd dat je weg was

De snel opgestaan ​​​​Jack Orion

Doe zijn mantel om en shoon

En wierp een kraag om zijn nek

Hij was de ware zoon van een heer

En toen hij bij het prieel van de dame kwam?

Hij rammelde lichtjes met de speld

De dame was trouw aan haar woord

Ze stond op en liet hem binnen

Oh, ben je bij me weggegaan?

Je armband of je handschoen?

Of ben je weer terug?

Meer weten over mijn liefde?

Jack Orion heeft een bloedige eed gezworen

Door eik en es en bittere doorn

Zeggen, dame, ik was nooit in uw huis

Sinds de dag dat ik werd geboren

Oh, toen was het je jonge voetpagina

Dat heeft me zo wreed verleid

En wee dat het bloed van de schurkenjongen

Moet in mijn lichaam opspringen

Toen trok ze een klein scherp mes

Dat hing op haar knie

Over haar witte voeten liep het rode bloed

Of kan er ooit een hand blijven

En dood lag ze op haar prieel

Bij het aanbreken van de dag

Jack Orion rende naar zijn eigen huis

Zeggen: Tom, mijn jongen, kom hier bij mij

Kom nu hierheen en ik zal je vergoeding betalen

En goed betaald zul je zijn

Als ik vanavond een man had vermoord

Tom, ik zou het je vertellen

Maar als ik vanavond geen leven heb genomen

Tom, je hebt er drie genomen

Toen trok hij zijn felbruine zwaard

En droogde het op zijn mouw

En hij sloeg het hoofd van die gemene jongen

En vroeg om niemandsverlof

Hij zette de punt van het zwaard op zijn borst

De pommel tot een steen

Door de valsheid van die liegende jongen

Deze drie levens waren allemaal weg