Isn't It A Pity - Bernard Fanning

I probably knew all along

That in my hour of need

You’d be gone

I’m guessing you thought about it all

Then turned your back on me

And lost your tongue

Isn’t it a pity

That when the night time comes there’s no-one in your arms

Isn’t it a pity

That I still cry for you but you’re not coming home

A weight sinking deep in my chest

Setting off the loaded charge

Lurking in the depths

Deep down I smoulder and seethe

With unspoken pains

And poisoned beliefs

Isn’t it a pity

That when the night time comes there’s no-one in your arms

Isn’t it a pity

That I still cry for you but you’re not coming home

In my hour of need

You turned your back on me

In my hour of need

Now all your fabled advice

Rings of emptiness and studied lines

I have resolved to erase

All the bitterness

And venom in my veins

Isn’t it a pity

That when the night time comes there’s no-one in your arms

Isn’t it a pity

That I still cry for you but you’re not coming home

Isn’t it a pity

That in my hour of need you turned your back on me

Isn’t it a pity

Isn’t it a pity

Ik wist het waarschijnlijk al die tijd

Dat in mijn uur van nood

Je zou weg zijn

Ik neem aan dat je over alles hebt nagedacht

Keek me toen de rug toe

En verloor je tong

Is het niet jammer?

Dat wanneer de nacht komt, er niemand in je armen is

Is het niet jammer?

Dat ik nog steeds om je huil, maar dat je niet naar huis komt

Een gewicht zakt diep in mijn borst

De geladen lading afzetten

Op de loer in de diepte

Diep van binnen smeul ik en zie ik

Met onuitgesproken pijnen

En vergiftigde overtuigingen

Is het niet jammer?

Dat wanneer de nacht komt, er niemand in je armen is

Is het niet jammer?

Dat ik nog steeds om je huil, maar dat je niet naar huis komt

In mijn uur van nood

Je keerde me de rug toe

In mijn uur van nood

Nu al je legendarische advies

Ringen van leegte en bestudeerde lijnen

Ik heb besloten om te wissen

Alle bitterheid

En gif in mijn aderen

Is het niet jammer?

Dat wanneer de nacht komt, er niemand in je armen is

Is het niet jammer?

Dat ik nog steeds om je huil, maar dat je niet naar huis komt

Is het niet jammer?

Dat je in mijn uur van nood je de rug toekeerde

Is het niet jammer?

Is het niet jammer?