Rush Of Blood - Bernard Fanning

There’s quiet resignation in the corners of your eyes

A bleak and brutal sadness nobody could contrive

No ocean deep discussion could unravel or unwind

There’s freedom to your movement when the music

hits its stride

So delicately cadenced, self evidently right

No cluster of sweet melody could dampen or outshine

In a rush of blood I threw it all away

Oh lord what was I thinking of that day

The blackbird at your window

Singing blue into the day

By the time you’d turned to listen

Sang and up and flew away

No love song of devotion

However delicately played could pretend to replace

In a rush of blood I threw it all away

Oh lord what was I thinking of that day

It’s lingered long upon my lips

Then up and flew away

Singing up a blue blue day

Singing up a blue blue day

She up and flew away

Er is stille berusting in je ooghoeken

Een somber en brutaal verdriet dat niemand kan bedenken

Geen enkele oceaandiepe discussie kan ontrafelen of tot rust komen

Er is vrijheid om je te bewegen wanneer de muziek

raakt zijn pas

Zo subtiel geritmeerd, vanzelfsprekend goed

Geen cluster van zoete melodieën kan dempen of overschaduwen

In een stroom van bloed gooide ik het allemaal weg

Oh heer waar moest ik die dag aan denken

De merel voor je raam

Zingen blauw de dag in

Tegen de tijd dat je was gaan luisteren

Zong en omhoog en vloog weg

Geen liefdeslied van toewijding

Hoe subtiel gespeeld ook zou kunnen doen alsof ze vervangen

In een stroom van bloed gooide ik het allemaal weg

Oh heer waar moest ik die dag aan denken

Het bleef lang op mijn lippen hangen

Toen omhoog en weggevlogen

Een blauwblauwe dag zingen

Een blauwblauwe dag zingen

Ze stond op en vloog weg