Candela - Beatriz Luengo

Se pone bien bonita, se pinta la mulata

Ay, si tu quieres yo te cuento bien la historia de la flaca

Cuerpo espectacular, boca sentimental

Con mucho que contar y tanto que aguantar

Del bajo mundo ella proviene, tanto vales tanto tienes

Ese es el lema y si no te conviene, escucha lo que viene

Que esta historia siempre pega a los que poco tienen…

Candela, soñaba ser princesa

En su castillo de suelo a tierra

Y techo de cartón

Candela, tan sonriente

Con sus ojitos negros

Llenos de pena y de ilusión

Candela, catorce primaveras

Con sus sueños rotos

Aquella niña empezó a cambiar

Vivía pensando que algún día

Aquellos sueños de ser princesa

Podría comprar

Candela, la reina de la calle

Así se crió mi Candela

Candela, la dueña de la calle

Así se crió mi Candela

Candela en su primer encuentro

Cortó sus alas, cerró sus ojos

Y se dejó

Candela, la más bella rosa

Que en sábanas blancas, sin sentimientos

Se marchitó

La vida le quemó por dentro

Como a tantas otras que en su destino

No estaba amar

Ay, mi Candela, después de esa noche

Guardó sus sueños en su gaveta y se marchó

Mira, mira como va Candela

Mira, mira como va (ay mi Candela)

Mira, mira como va Candela

Mira, mira como va (ay como va mi Candela)

Mira, mira como va Candela

Mira, mira como va

Candela, la reina de la calle

Así se crió mi Candela

Candela, la dueña de la calle

Así se crió mi Candela

Candela, ya no tiene dueño

Tiene su precio y si tu quieres puedes comprar

Candela, se apagó por dentro

Y en si última cita en las noticias fue a parar…

Y como de costumbre ella acuesta al chama

La almohada en su cama

Los zapatitos limpiecitos pa' mañana por la mañana

En la frente los besitos de su mama

Y en el pecho esa virgen que lo calma

Ahora Candela ya esta lista pa' trabajar

Busca un cliente con dinero para empezar

Pero la vida por desgracia le quiere cobrar

Y ya su ángel llega tarde para ayudar

Su sangre como rosa que pétalos derrama

Su vida se va en prosas que pasan por su alma

Otra más que muere

Lo cuentan los que la pudieron ver, que al amanecer

Dos polis salieron del hotel…

(ay, ay, ay, ay, ay mi Candela

Ay, ay, ay, ay, ya no está

Se me apagó mi Candela

Ay, ay, ay, ay, que nos va

Ay, ay, ay, ay, ay mi Candela

Ay, ay, ay, ay, ya no está

Se me apagó mi Candela

Ay, ay, ay, ay, que nos va)

Candela, la reina de la calle

Así se apagó mi Candela

Candela, la dueña de la calle

Así se apagó mi Candela

De hakim vamos paris

(Gracias a Hakim por esta letra)

Ze wordt heel mooi, ze schildert de mulat

Oh, als je wilt, vertel ik je het verhaal van het magere meisje

Spectaculair lichaam, sentimentele mond

Met veel te vertellen en zoveel te dragen

Ze komt uit de onderwereld, je bent zoveel waard dat je hebt

Dat is het motto en als het je niet uitkomt, luister dan naar wat er gaat komen

Dat dit verhaal altijd degenen raakt die weinig hebben...

Candela droomde ervan een prinses te zijn

In zijn kasteel van grond tot grond

en kartonnen dak

Candela, zo lachend

met zijn zwarte ogen

Vol verdriet en illusie

Candela, veertien bronnen

Met je gebroken dromen

Dat meisje begon te veranderen

Ik leefde met de gedachte dat op een dag

Die dromen om een ​​prinses te zijn

kan kopen

Candela, de koningin van de straat

Zo is mijn Candela grootgebracht

Candela, de eigenaar van de straat

Zo is mijn Candela grootgebracht

Candela in hun eerste ontmoeting

Ze knipte haar vleugels, ze sloot haar ogen

en links

Candela, de mooiste roos

Dat in witte lakens, zonder gevoelens

verdord

Het leven heeft hem van binnen verbrand

Zoals zoveel anderen die in hun lot zijn

Ik was niet lief

Oh, mijn Candela, na die nacht

Hij stopte zijn dromen in zijn la en vertrok

Kijk, kijk hoe Candela gaat

Kijk, kijk hoe het gaat (oh mijn Candela)

Kijk, kijk hoe Candela gaat

Kijk, kijk hoe het gaat (oh hoe gaat het met mijn Candela)

Kijk, kijk hoe Candela gaat

kijk, kijk hoe het gaat

Candela, de koningin van de straat

Zo is mijn Candela grootgebracht

Candela, de eigenaar van de straat

Zo is mijn Candela grootgebracht

Candela, heeft geen eigenaar meer

Het heeft zijn prijs en als je wilt kun je kopen

Candela, het ging naar binnen

En als de laatste quote in het nieuws terecht is gekomen...

En zoals gewoonlijk legt ze de chama in bed

Het kussen op je bed

De kleine schone schoenen voor morgenochtend

Op het voorhoofd de kusjes van zijn moeder

En in zijn borst die maagd die hem kalmeert

Nu is Candela klaar om te werken

Zoek een klant met geld om te beginnen

Maar helaas wil het leven hem opladen

En zijn engel is al te laat om te helpen

Zijn bloed als een roos die bloemblaadjes morst

Zijn leven gaat voorbij in proza ​​dat door zijn ziel gaat

Nog een die sterft

Er wordt verteld door degenen die het konden zien, dat bij het ochtendgloren

Twee agenten kwamen uit het hotel...

(oh, oh, oh, oh, oh mijn Candela)

Oh, oh, oh, oh, het is weg

Mijn kaars ging uit

Oh, oh, oh, oh, wat is er met ons?

Oh, oh, oh, oh, oh mijn Candela

Oh, oh, oh, oh, het is weg

Mijn kaars ging uit

Oh, oh, oh, oh, wat is er)

Candela, de koningin van de straat

Zo ging mijn kaarsje uit

Candela, de eigenaar van de straat

Zo ging mijn kaarsje uit

de hakim laten we gaan parijs

(Met dank aan Hakim voor deze teksten)