Texas - Bad Books

My love has gone away

Packed up her bags and then boarded that plane

And I guess at the time, I figured you’d wait

Teary face, leaky breath, a bitter taste

Tripped out for six hundred years

Who would have thought that I’d make it last year?

In a way, it makes sense that I died and reappeared

As that fly you’ve been swatting for years

Calm down and make him a drink

Pretty small town and the gossip repeats

She took off her clothes and sat on the bed, next to me

My heart is pumping my blood

Your heart’s not beating at all

In a way, it makes sense that it isn’t

It just never was

Right now, a sinful exchange

Once done, unspeakable shame

And I should’ve known where I took the blame

The sweat and the shame

Fireless flame

Please god, don’t take him too

Take me, a replicant fool

Lost a gear and now, I hardly move

He’s a kid, I’m a fool

Please son, where is your faith?

Take off your bushels, set fire to your pain

You will heal like a cut

Let it scar, let it scab, let it stain

In a while, I promise, you’ll see

You’re alive, not the blemish or burns that you keep on your feet

I am a towel that is soaked to the core

Heavier now than it’s gotten before

And something inside of me needs more and more

Sooner than later

Never no more

Sooner than later

Never no more

Mijn liefde is weggegaan

Pakte haar koffers in en stapte in dat vliegtuig

En ik denk dat ik destijds dacht dat je zou wachten

Tranengezicht, lekkende adem, een bittere smaak

Zeshonderd jaar uit de roulatie geweest

Wie had gedacht dat ik het vorig jaar zou halen?

In zekere zin is het logisch dat ik stierf en weer verscheen

Als die vlieg die je al jaren mept

Kalmeer en maak een drankje voor hem

Vrij klein stadje en de roddels herhalen zich

Ze trok haar kleren uit en ging naast me op bed zitten

Mijn hart pompt mijn bloed

Je hart klopt helemaal niet

In zekere zin is het logisch dat dat niet zo is

Het was gewoon nooit

Op dit moment een zondige uitwisseling

Eenmaal gedaan, onuitsprekelijke schande

En ik had moeten weten waar ik de schuld kreeg

Het zweet en de schaamte

Vuurloze vlam

Alsjeblieft god, neem hem niet ook mee

Neem mij, een replicerende dwaas

Ik ben een versnelling kwijt en nu beweeg ik nauwelijks meer

Hij is een kind, ik ben een dwaas

Alsjeblieft zoon, waar is je geloof?

Doe je bushels af, steek je pijn in brand

Je geneest als een snee

Laat het litteken, laat het schurft, laat het vlekken

Over een tijdje, dat beloof ik je, zul je het zien

Je leeft, niet de smet of brandwonden die je op je voeten houdt

Ik ben een handdoek die tot op het bot doorweekt is

Zwaarder nu dan voorheen

En iets in mij heeft steeds meer nodig

Eerder dan later

Nooit meer 

Eerder dan later

Nooit meer