It Never Stops - Bad Books, Manchester Orchestra, Kevin Devine

McCarren Park when your body gave ground

1 o’clock, June 6, sun out

God hid in amphetamine waves

Margaritas & disposable days

We folded arms & I felt your heart hum

Speedy eyes & I want what I want

The truth, cut with adrenalized fear

Cashed baggies in our ashtray beers

I know you know

I want to love you but I can’t let go

Honey, it never stops

No, it never stops

McCarren Park when the culture crashed down

Copy after copy til the color washed out

I bet the future on an ice cream cone

I kept it secret till I took you home

The day split to two sides

You flipped a quarter, said «I can’t decide.»

Honey, it never stops

The leaves laughed, the bed burned

I know I want you, but I’m waiting my turn

Honey, it never stops

No, it never stops

McCarren Park when the beauty bled out

20 years in my cottonball mouth

You held my hand, said, «Don't let me drift.»

I said, «I'd never even think of it.»

And I knew, right there

I could have you but I’d have to share

Honey, it never stops

So we slept, the sun left

I dreamt nothingness in shades of red

Honey, it never stops

No, it never stops

McCarren Park toen je lichaam grond gaf

1 uur, 6 juni, zon buiten

God verstopte zich in amfetaminegolven

Margaritas & wegwerpdagen

We vouwden de armen en ik voelde je hart zoemen

Snelle ogen en ik wil wat ik wil

De waarheid, gesneden met bijnierschorsangst

Baggies verzilverd in onze asbakbieren

Ik weet dat je het weet

Ik wil van je houden, maar ik kan het niet loslaten

Schat, het houdt nooit op

Nee, het houdt nooit op

McCarren Park toen de cultuur instortte

Kopie na kopie tot de kleur vervaagd is

Ik wed de toekomst op een ijshoorntje

Ik hield het geheim totdat ik je mee naar huis nam

De dag is aan twee kanten opgesplitst

Je draaide een kwart om en zei: "Ik kan niet beslissen."

Schat, het houdt nooit op

De bladeren lachten, het bed verbrandde

Ik weet dat ik je wil, maar ik wacht op mijn beurt

Schat, het houdt nooit op

Nee, het houdt nooit op

McCarren Park toen de schoonheid doodbloedde

20 jaar in mijn katoenen mond

Je hield mijn hand vast en zei: «Laat me niet afdrijven.»

Ik zei: "Ik zou er niet eens aan denken."

En ik wist het, precies daar

Ik zou je kunnen hebben, maar ik zou het moeten delen

Schat, het houdt nooit op

Dus we sliepen, de zon ging weg

Ik droomde niets in roodtinten

Schat, het houdt nooit op

Nee, het houdt nooit op