The Silence - Manchester Orchestra

Why do I deserve the silence to feel better about you?

At a loss I lost my cool

I denied that I found you

I tried to be a basket case

I did not surprise you

I’m trying to find a signal fire

Let me know when I should move

But you, amplified in the silence

Justified in the way you make me bruise

Magnified in the science

Anatomically proved that you don’t need me

Why do I desire the space?

I was mourning after you

I was lost and lost my shape

There was nothing I could do

I don’t want to waste away

It was all I gave to you

Take me back and take my place

I will rise right up for you

But you, amplified in the silence

Justified in the way you make me bruise

Magnified in the science

Anatomically proved that you don’t need me

All the while you waste away, you’re asking

«Did I really need another one to take me down?»

Everybody knows it’s something that you had to live with, darling

Nobody’s gonna tear you down now

There is nothing you keep, there is only your reflection

(There is nothing you keep, there is only your reflection)

There was nothing but quiet retractions

And families pleading, «Don't look in that cabinet

There’s far more bad than there’s good, I don’t know how it got there»

That was something your father had burned in me

Twenty hours out of Homestake eternity

«You can go anywhere but you are where you came from»

Little girl, you are cursed by my ancestry

There is nothing but darkness and agony

I can not only see, but you stopped me from blinking

Let me watch you as close as a memory

Let me hold you above all the misery

Let me open my eyes and be glad that I got here

There is nothing you keep, there is only your reflection

Waarom verdien ik de stilte om me beter over je te voelen?

Met verlies verloor ik mijn cool

Ik ontken dat ik je heb gevonden

Ik probeerde een mandkoffer te zijn

Ik heb je niet verrast

Ik probeer een signaalbrand te vinden

Laat me weten wanneer ik moet verhuizen

Maar jij, versterkt in de stilte

Gerechtvaardigd in de manier waarop je me kwetst

Uitvergroot in de wetenschap

Anatomisch bewezen dat je me niet nodig hebt

Waarom wil ik de ruimte?

Ik rouwde om jou

Ik was verdwaald en verloor mijn vorm

Ik kon niets doen

Ik wil niet wegkwijnen

Het was alles wat ik je gaf

Breng me terug en neem mijn plaats in

Ik zal voor je opstaan

Maar jij, versterkt in de stilte

Gerechtvaardigd in de manier waarop je me kwetst

Uitvergroot in de wetenschap

Anatomisch bewezen dat je me niet nodig hebt

Al die tijd verspil je, vraag je

"Had ik er echt nog een nodig om me neer te halen?"

Iedereen weet dat je ermee moest leven, schat

Niemand zal je nu naar beneden halen

Er is niets dat je bewaart, er is alleen je spiegelbeeld

(Er is niets dat je bewaart, er is alleen je reflectie)

Er was niets dan stille intrekkingen

En families die smeken: "Kijk niet in die kast"

Er is veel meer slecht dan goed, ik weet niet hoe het daar is gekomen»

Dat was iets wat je vader in me had gebrand

Twintig uur buiten de eeuwigheid van Homestake

"Je kunt overal heen, maar je bent waar je vandaan komt"

Klein meisje, je bent vervloekt door mijn afkomst

Er is niets dan duisternis en pijn

Ik kan niet alleen zien, maar je stopte me met knipperen

Laat me je zo dichtbij bekijken als een herinnering

Laat me je boven alle ellende houden

Laat me mijn ogen openen en blij zijn dat ik hier ben gekomen

Er is niets dat je bewaart, er is alleen je spiegelbeeld