Sunset Studies - Augie March

You are the queen of a dust bowl

Ex to a crier in a town of ashes

This is what happens when a great love crashes

Tonight you let me see you

For the first time, in a long time

For the first time, in a time

Without the fear of going blind

Without the fear of going blind…

In a den of quitters in a hall of hosts

Between worn out waltzes and wedding toasts

I heard a man confess that what he struggles with most

Is the freedom for so long

Without a strong enough voice to tell him what’s wrong

Without a will, without a prayer, without a passionate song to sing…

Our favourite sons, our polished metal guns

Plagues, mermaids, setting suns

Our favourite sons, our polished metal guns

Plagues, mermaids, setting suns

Well all by and by and all through and through

This is the only thing that comes back to you

How you banged her on a cannon in a World War Two park in Gundagai

O come on guy, O come on, you were born red-eyed and screaming

You mother was beaming, she trembled

And dabbed your eyes with mercury and rained on you the blessings three

You were a babe of Spring now what’s it going to be

Sunshine

Our favourite songs, our polished metal guns

Plagues, mermaids, setting suns

Our favourite sons, our polished metal guns

Plagues, mermaids, setting suns

Upon all brave new breeds of old disease

On rotten roots of family trees

On sold out universities

Other sunset studies and these

Jij bent de koningin van een stofbak

Ex aan een omroeper in een stad van as

Dit is wat er gebeurt als een grote liefde crasht

Vanavond laat je me je zien

Voor het eerst sinds lange tijd

Voor het eerst, in een keer

Zonder de angst om blind te worden

Zonder de angst om blind te worden...

In een hol van opgevers in een zaal van gastheren

Tussen versleten walsen en bruiloftstoosts

Ik hoorde een man bekennen dat waar hij het meest mee worstelt...

Is de vrijheid zo lang?

Zonder een stem die sterk genoeg is om hem te vertellen wat er aan de hand is

Zonder testament, zonder gebed, zonder een hartstochtelijk lied om te zingen...

Onze favoriete zonen, onze geweren van gepolijst metaal

Plagen, zeemeerminnen, ondergaande zon

Onze favoriete zonen, onze geweren van gepolijst metaal

Plagen, zeemeerminnen, ondergaande zon

Nou, door en door en door en door

Dit is het enige dat bij je terugkomt

Hoe je haar op een kanon sloeg in een park in de Tweede Wereldoorlog in Gundagai

O kom op man, o kom op, je bent geboren met rode ogen en schreeuwend

Je moeder straalde, ze beefde

En depte je ogen met kwik en regende op je de zegeningen drie

Je was een schatje van de lente, wat wordt het nu?

Zonneschijn

Onze favoriete nummers, onze gepolijste metalen geweren

Plagen, zeemeerminnen, ondergaande zon

Onze favoriete zonen, onze geweren van gepolijst metaal

Plagen, zeemeerminnen, ondergaande zon

Op alle dappere nieuwe rassen van oude ziekten

Op rotte wortels van stambomen

Op uitverkochte universiteiten

Andere zonsondergangstudies en deze