After The Crack Up - Augie March

After the fun, after the freedom,

The discipline of married men?

What a fanned out feather paints it rosy,

What a rank file of flowers make the posey,

What a limp congregation.

I was sick before the germ got a handle on,

I might’ve been the very cattle it was riding on,

With the right information,

Moderate education, middle home.

What a fella needs to know,

Is all a fella doesn’t need to know,

If you suffer you don’t talk about it,

Which was the lie that laid me low.

Under the coat, under the blanket,

In the wicker chest, in the sparrow breast.

What does it tell you when it tells you now you grow up?

What does it tell you when it tells you now you be a man?

Tidy your thinking up, finish your drinking up?

Be the Tom, be the Jack, beat the beaten track,

Die the slow death your forefathers died, in fact

Be ever lonely and angry inside of that

Maze of rage and inchoate affection.

What a fella needs to know,

Is all a fella doesn’t need to know,

If you suffer you don’t talk about it.

To «men who know and men who knew…»,

Who for the «Silent grip of hands will do"*

And if you suffer you don’t talk about it,

Which was the lie that laid me low…

After the fall, after the crack up,

Nothing then?

Nothing then.

Na het plezier, na de vrijheid,

De discipline van getrouwde mannen?

Wat een uitgewaaierde veer kleurt het rooskleurig,

Wat een rangorde van bloemen maakt de posey,

Wat een slappe gemeente.

Ik was ziek voordat de ziekte greep kreeg,

Ik zou het vee kunnen zijn waar het op reed,

Met de juiste informatie,

Middelbare opleiding, middengezin.

Wat een kerel moet weten,

Is alles wat een kerel niet hoeft te weten,

Als je lijdt, praat je er niet over,

Dat was de leugen die me neerslachtig maakte.

Onder de jas, onder de deken,

In de rieten kist, in de musborst.

Wat zegt het je als het je vertelt dat je nu opgroeit?

Wat zegt het je als het je vertelt dat je nu een man bent?

Ruim je gedachten op, drink je op?

Wees de Tom, wees de Jack, versla de gebaande paden,

Sterf de langzame dood die je voorouders stierven, in feite

Wees daarbinnen altijd eenzaam en boos

Doolhof van woede en diepe genegenheid.

Wat een kerel moet weten,

Is alles wat een kerel niet hoeft te weten,

Als je lijdt, praat je er niet over.

Aan «mannen die weten en mannen die wisten...»,

Wie is geschikt voor de «stille greep van de handen"*

En als je lijdt, praat je er niet over,

Wat de leugen was die me neerslachtig maakte...

Na de val, na de barst,

Niets dan?

Niets dan.