Tylko truchło pozostanie - Arkona

Zwątpienie przysłania ci oczy

Zniewala zmysły, osłabia ciało

Wszystkie lęki wędrują przez żyły

Wprost do twego gnijącego serca

Tak wiele oczu wpatrzonych w ciebie

Stada wygłodniałych sępów

Wyżarły wszystko, co najlepsze

A pozostanie z ciebie gnijące truchło

A z truchła popiół wymiesza się z ziemią

Zanurzony w samotności

Płacisz najwyższą cenę za bycie niewinnym

Bez wspomnień przeszłości i planów przyszłości

Zwątpienie przysłania ci oczy

Zniewala zmysły, osłabia ciało

Wszystkie lęki wędrują przez żyły

Wprost do twego gnijącego serca

Tak wiele oczu wpatrzonych w ciebie

Stada wygłodniałych sępów

Wyżarły wszystko, co najlepsze

Twijfel verblindt je ogen

Het boeit de zintuigen, verzwakt het lichaam

Alle angsten reizen door de aderen

Recht naar je rottende hart

Zoveel ogen op je gericht

Kuddes hongerige gieren

Ze hebben al het beste opgegeten

En je blijft zitten met een rottend karkas

En van het karkas vermengt de as zich met de grond

Ondergedompeld in eenzaamheid

Je betaalt de hoogste prijs als je onschuldig bent

Geen herinneringen aan het verleden of plannen voor de toekomst

Twijfel verblindt je ogen

Het boeit de zintuigen, verzwakt het lichaam

Alle angsten reizen door de aderen

Recht naar je rottende hart

Zoveel ogen op je gericht

Kuddes hongerige gieren

Ze hebben al het beste opgegeten