Istnienie moje przeniknie ziemię - Arkona

Nie słysząc jęku umarłego świata

Skowytu kłamstwa i próżności

Niezrozumiałe myśli kładą się cieniem

Na prawdę słabą i bezbronną

Nie czując nic, nie widząc celu

Pozwalam ciału obrócić się w proch

Zostanę żywy pośród kropli deszczu

Istnienie moje przeniknie ziemię

To, co z ciała pozostało

Wymiesza się z powietrzem

Nie było pytań, obietnic, gestów

Zgliszcza pokryły relikty wiary

Nie będzie już kolejnej szansy

Na odkupienie grzechów

Resztki martwej duszy

Oczyści ogień zemsty

Het kreunen van de dode wereld niet horen

Een gejank van leugens en ijdelheid

Onbegrijpelijke gedachten werpen een schaduw

Echt zwak en weerloos

Niets voelen, geen doel zien

Ik liet mijn lichaam in stof veranderen

Ik zal in leven blijven in de regendruppels

Mijn bestaan ​​zal de aarde doordringen

Wat is er nog over van het lichaam?

Het vermengt zich met lucht

Er waren geen vragen, geen beloften, geen gebaren

De ruïnes waren bedekt met relikwieën van geloof

Er zal geen nieuwe kans zijn

Voor de verlossing van zonden

Overblijfselen van een dode ziel

Hij zal het vuur van wraak reinigen