Abyss of the Frozen Ravenland - Arkona

Długo mnie obchodziła polem, lasem, jeziorem

Chłodem nocy, szelestem wiatru, gromem nagłym

Aż jak myśl niewidzialna przyszła krajobrazem

I wszystkie widnokręgi na oczy mi spadły

Jej mroźny dotyk trwa nieprzerwanie

Jak wszechogarniające jest moje olśnienie

Wyschły Źródła, nastał mrok, wygasło pragnienie

A moi skrzydlaci bracia podążyli za mną

Już nie jestem sam, skąd ten spokój we mnie?

Gdy miecz głęboko tkwi w mej piersi

Krew przepływa przez serce tak cicho śmiertelnie

Aż słyszę przelot kruków z życia do pamięci

Czy byłem kroplą w morzu, śniegiem zeszłorocznym

Wspomnieniem, które niesie błyskawica?

Czy byłem z krwi i kości, czy też tworem magii

Zapisanym na wodzie obrazem wojownika?

Jawa się we mnie ze snem plącze, przestrzeń z czasem

Lądy schodzą w morza, me słowa w milczenia

Tylko mnie wciąż obchodzi polem, lasem, jeziorem

Otchłań straszliwa, mroźna, skrzydlata…

Het kostte me een lange tijd om rond het veld, bos, meer te gaan

De kilte van de nacht, een geritsel van de wind, een plotselinge bliksemschicht

Tot er een onzichtbare gedachte door het landschap kwam

En alle horizon viel op mijn ogen

Haar ijzige aanraking duurt continu

Hoe overweldigend is mijn verlichting

Bronnen zijn opgedroogd, de duisternis is gekomen, de dorst is gelest

En mijn gevleugelde broers volgden mij

Ik ben niet meer alleen, waar komt deze rust vandaan?

Wanneer het zwaard diep in mijn borst zit

Bloed stroomt door het hart zo stil dodelijk

Tot ik de vlucht van raven uit het leven in mijn geheugen hoor

Was ik een druppel in de zee, de sneeuw van vorig jaar?

Een herinnering die bliksem met zich meedraagt?

Was ik van vlees en bloed of was ik een creatie van magie?

Een foto van een krijger geschreven op het water?

Ik ben verward met slaap, ruimte met tijd

De landen dalen af ​​in de zeeën, mijn woorden in stilte

Alleen ik geeft nog steeds om het veld, het bos, het meer

Vreselijke, ijzige, gevleugelde afgrond ...