Покровы небесного старца - Аркона

Поверни-ка лик ты на свет,

Видишь зарево канувших лет?

Длани вздымая над головой,

Вновь обретешь ты навеки покой.

Ой, да не дрогнут руки твои.

Требу во славу ввысь подыми,

Да во поднебесную, с маты-земли

Вновь углубляясь в Велесовы сны.

Я призову тебя,

Старца врат царства бытия!

Где жизнь моя?

Нет ночи, нет дня!

Князь тишины,

Зову я тебя!

Ты будешь ждать

В покровах небес.

Иду к тебе,

Старец Велес!

Словно тучей укрывая,

Вьется полчище ворон,

Заглушая твой последний стон,

Крик прощальный издавая.

Где нашла тебя погибель

Острым яростным мечом,

Просишь ты богов о смерти своей,

К небу руки воздымая.

Ты будешь ждать

В покровах небес.

Иду к тебе…

Draai je gezicht naar het licht

Zie je de gloed van de gezonken jaren?

Hef je handen boven je hoofd,

Je zult voor altijd weer vrede vinden.

O, mogen uw handen niet beven.

Ik eis op te staan ​​voor glorie,

Ja, naar de hemel, van moeder aarde

Wederom een ​​duik in de dromen van Veles.

ik zal je bellen

Ouderling van de poorten van het koninkrijk van het zijn!

Waar is mijn leven?

Geen nacht, geen dag!

De prins van de stilte

Ik bel je!

Zal je wachten

In de dekens van de hemel.

ik ga naar je toe

Ouderling Veles!

Als een wolkendek

Een horde kraaien wervelt,

Je laatste kreun het zwijgen opleggen

afscheid nemen.

Waar heeft de dood je gevonden?

Met een scherp, woedend zwaard

Je vraagt ​​de goden om je dood,

Handen opsteken naar de hemel.

Zal je wachten

In de dekens van de hemel.

ik ga naar jou...