Лики бессмертных богов - Аркона

Стой, вечность — правда слепая!

С яви во скверне

Я убегаю

С мольбою о жизни вздымая к родимой святыне

Ты зришь вникуда, в пелену своих снов

И в этом забвении души, в серой жизни смятении

Воспрянут же в памяти Лики бессмертных Богов

Где сущность этого мира?

В чуждой мне яви душу забыла

Стой, вечность — правда слепая!

С яви во скверне я убегаю

В безумстве ночи ты видишь, как старая дева

Поманит тебя на указанный путь,

Но вновь, встрепенувшись, ты вырвешься с этого плена

И воспоминанья подымут ту страшную суть

Как ползая змеем, касаясь незримых кореньев

Ты пал в пустоту бытия неизведанной тьмы

И вот ты один на просторах извечной святыни

И в мыслях ты вспомнишь о том, что был предан людьми

Где сущность этого мира?

В чуждой мне яви душу забыла

Стой, вечность — правда слепая!

С яви во скверне я убегаю

В холодной жизни жаждешь огня

Что умирает в это мгновенье

И вновь тебя окутает тьма —

Страх пред смерти забвеньем

И на распутье этих дорог

Сном окутают чары

Увидишь нави тихий чертог

Ты в объятиях Мары

Стой, вечность — правда слепая!

С яви во скверне я убегаю

Я ухожу…

Wacht, de eeuwigheid is een blinde waarheid!

Kom op in de vuiligheid

ik ren weg

Met een pleidooi voor het leven dat opstijgt naar het inheemse heiligdom

Je kijkt nergens, in de sluier van je dromen

En in deze vergetelheid van de ziel, in het grijze leven van verwarring

Waargenomen in de herinnering aan het gezicht van de onsterfelijke goden

Waar is de essentie van deze wereld?

Ik vergat mijn ziel in de realiteit van iemand anders

Wacht, de eeuwigheid is een blinde waarheid!

Ik ren weg van de duivel in de hel

In de waanzin van de nacht zie je als een oude meid

Verleid je tot het aangegeven pad,

Maar nogmaals, geschrokken, zul je uit deze gevangenschap ontsnappen

En de herinneringen zullen die vreselijke essentie opblazen

Als een kruipende slang, die onzichtbare wortels aanraakt

Je bent gevallen in de leegte van het zijn van onbekende duisternis

En hier ben je alleen in de ruimtes van het eeuwige heiligdom

En in gedachten zul je je herinneren dat je werd verraden door mensen

Waar is de essentie van deze wereld?

Ik vergat mijn ziel in de realiteit van iemand anders

Wacht, de eeuwigheid is een blinde waarheid!

Ik ren weg van de duivel in de hel

In een koud leven hunker je naar vuur

Wat sterft er op dit moment?

En opnieuw ben je gehuld in duisternis -

We zullen de angst voor de dood vergeten

En op het kruispunt van deze wegen

Slaap omhult betoveringen

Je zult de shit van de stille duivel zien

Je bent in Mary's armen

Wacht, de eeuwigheid is een blinde waarheid!

Ik ren weg van de duivel in de hel

Ik ga ervandoor…