Ой, печаль-тоска - Аркона

Ой, печаль-тоска, ой, кручинушка,

Как с тобою я, да обвенчана.

Да обвенчана с горькою судьбой.

Не дает любовь обрести покой.

Боль глубокая — не достать до дна

У любви моей молода жена

Где стоит роса, там легла слеза

Пала на землю русая коса

Падал рушничок, что дарила мать.

Уж не суждено мне женою стать.

Стоя на холме, я прошу тебя:

Унеси меня, река мутная!

Вновь сдавило грудь страшной силою.

Затянул Стрибог песнь унылую.

Сердце дрогнуло, болью ранило,

Тело бренное в воду кануло.

А во той реке не сносить на дне

Душу родову, что живет во мне.

Ой, печаль-тоска, ой, кручинушка,

Как с тобою я, да обвенчана.

Oh, droefheid-verlangen, oh, kruchinushka,

Net als bij jou, ja, ik ben getrouwd.

Ja, getrouwd met een bitter lot.

Laat liefde geen vrede vinden.

De pijn is diep - kan de bodem niet bereiken

Mijn liefde heeft een jonge vrouw

Waar dauw is, daar ligt een traan

Een blonde zeis viel op de grond

De handdoek die mijn moeder me gaf viel.

Ik ben niet langer voorbestemd om echtgenote te worden.

Staande op een heuvel, vraag ik je:

Draag me weg, modderige rivier!

Opnieuw kneep hij met een verschrikkelijke kracht in zijn borst.

Stribog zong een droevig lied.

Hart beefde, gekwetst van pijn,

Het sterfelijke lichaam zonk in het water.

En in die rivier, slopen niet op de bodem

Ik geef geboorte aan de ziel die in mij leeft.

Oh, droefheid-verlangen, oh, kruchinushka,

Net als bij jou, ja, ik ben getrouwd.