Gorycz Łez Nektaru Wieczności - Arkona

Ból jak wraca zabija m¹dre myœli

Miliony cierpieñ ku chwale ludzkoœci

Stworzonych na podobieñstwo prawdy

Bez prawa akceptacji

Nienawidzê pustki, oszukiwania czasu

Nienawidzê uczuæ - przedstawienie za kurtyn¹

Walka bez ofiar, p³acz wiecznego szczêœcia

Miliony uœpionych cz¹stek gin¹ w bezmiarze harmonii

Fa³szem samotnoœci ¿yj¹c

Nie odchodŸ w milczeniu, walka ju¿ przegrana

Nikt nie ma prawa ciê do tego zmuszaæ

Nie ufaj nigdy wszystkim swym myœlom

Nie krzycz, twórcy chaosu czekaj¹ na œmieræ

Nie p³acz, ³zy s¹ nektarem wiecznoœci

Zostañ, nie czas umieraæ, porzuciæ cia³o

Poddaæ siê podle, odp³yn¹æ st¹d

Nie znaj¹c uczuæ i mylnie wierz¹c

¯e ju¿ czas na s³one ³zy

Nie czas odchodziæ, oszukaæ zmys³y

Poddaæ siê podle, spierdoliæ st¹d

Patrzeæ na siebie i mylnie wierz¹c

¯e ju¿ czas na s³one ³zy

Potêga przepaœci odleg³ych œwiatów

Wielkoœæ wspólnego, mrocznego kosmosu

Pogañskie imperium w harmonii z wszechœwiatem

Broni swej dumy, tradycji, kultury i praw

Gorycz ³ez nektaru wiecznoœci

Têsknota za obcym œwiatem bogów

Pogañskie imperium w harmonii z wszechœwiatem

Broni swej dumy, tradycji, kultury i praw

Los jest najwiêkszym k³amc¹ egzystencji

Wiara jest tylko pustk¹ nadziei

Nie ka¿dy jest zdrajc¹ myœli

Istnienie w imiê wy¿szej idei przetrwania

Ból jak wraca zabija myœli

Miliony cierpieñ ku chwale ludzkoœci

Stworzonych na podobieñstwo prawdy

Bez prawa akceptacji przesz³oœci…