Y'a des jours - Ariane Moffatt, Jean-Pierre Ferland

Y’a des jours où on penche

Y’en a d’autres où on plie

Y’a ceux où on flanche

Moi, j’ai flanché

Y’a des jours où il vente

Y’en a d’autres où il pleut

Il pleuvait dans ma chambre

Et j’ai flanché

Ah, j'étais si bas ce jour là

Que je ne faisais pas d’ombre

J'étais si seul ce jour là

Que je ne pouvais pas descendre plus bas

Il fallait que je le dise

Je l’ai dit à la rivière

Elle m’a si bien écouté

Que du haut du pont, je m’y suis jeté

Ah, que j'étais bien dans ses bras

Je m’suis laissé descendre

Au plus creux de son lit

Elle n'était pas bien grande

Je m’suis plié

Et je m’suis laissé prendre

Comme on ne m’a jamais pris

Moi qui veux toujours prendre

Je m’suis donné

Ah, que j'étais bien dans ses bras

Si bien à marée haute

Qu’au plus large de ses côtes

Je me suis laissé couler

Je l’ai dit à la rivière

Elle m’a si bien écouté

Que du haut du pont, je m’y suis jeté

Ah, que j'étais bien dans tes bras

Y’a des jours où on coule

Jusqu’au plus profond

Sans crier au secours

Er zijn dagen dat we leunen

Er zijn anderen waar we buigen

Er zijn er waar we terugdeinzen

Ik, ik kromp ineen

Er zijn dagen dat het uitverkocht is

Er zijn andere waar het regent

Het regende in mijn kamer

En ik kromp ineen

Ah, ik was zo down die dag

Dat ik geen schaduw aan het maken was

Ik was zo alleen die dag

Dat ik niet lager kon gaan

ik moest het zeggen

Ik zei het tegen de rivier

Ze luisterde zo goed naar mij

Dat ik me vanaf de top van de brug erop wierp

Ah, wat was ik goed in zijn armen

ik heb mezelf in de steek gelaten

In de holte van zijn bed

Ze was niet erg lang

ik heb gefold

En ik werd gepakt

Alsof ik nog nooit ben genomen

Ik die altijd wil nemen

ik gaf mezelf

Ah, wat was ik goed in zijn armen

Zo goed bij vloed

Dat aan de breedste van zijn kusten

ik heb mezelf laten zinken

Ik zei het tegen de rivier

Ze luisterde zo goed naar mij

Dat ik me vanaf de top van de brug erop wierp

Ah, wat was ik goed in je armen

Er zijn dagen dat we zinken

tot het diepste

Zonder om hulp te schreeuwen