Domenico - Ariane Moffatt

J’ai rangé mes pinceaux

Mes photos, mes couleurs

J’ai éteint mon synthétiseur

Et remis mon chapeau

Je n’ai rien annoncé

Je suis parti en douceur

J'étais trop fatigué

L’avenue du Parc m’a dit: Allez

Go!

Dans mon trépas, je demeure

Pour la nuit hébergé dans vos cœurs

J’ai vécu de l’itinérance

Mais jamais dans votre indifférence

Continuez d’avancer

De faire vibrer mon quartier

Dans toutes les langues

Côte à côte, dans la tolérance

Ne cessez pas d’aimer

L’existence est une romance

Au-delà de ses complexités

De nos souffrances

Dans mon trépas, je demeure

À jamais hébergé dans vos cœurs

J’ai vécu mon itinérance

Mais jamais dans votre indifférence

Je demeure

Pour la nuit hébergé dans vos cœurs

J’ai vécu de l’itinérance

Mais jamais dans votre indifférence

Ik leg mijn penselen weg

Mijn foto's, mijn kleuren

Ik heb mijn synthesizer uitgezet

En zet mijn hoed weer op

Ik heb niets aangekondigd

ik ging gemakkelijk weg

ik was te moe

Park Avenue zei tegen me: Kom op!

Gaan!

In mijn overlijden blijf ik

Voor de nacht die in je harten ligt

Ik heb dakloosheid ervaren

Maar nooit in je onverschilligheid

blijf vooruit gaan

Om mijn buurt te rocken

In alle talen

Zij aan zij, in tolerantie

Stop niet met liefhebben

Het bestaan ​​is een romance

Voorbij zijn complexiteit

Van ons lijden

In mijn overlijden blijf ik

Voor altijd in je hart geborgen

Ik leefde mijn dakloosheid

Maar nooit in je onverschilligheid

ik blijf

Voor de nacht die in je harten ligt

Ik heb dakloosheid ervaren

Maar nooit in je onverschilligheid