Lo Sai Che Lo So - Antonio Maggio

E’stato un attimo pratico e malefico

che non scorderò

mi ha roviné,

mi ha devasté

avevo pure allacciato le cinture

per non rischiare

Prima le ho sgancé

e poi mi son butté

Non mi ero accorto di aver lasciato aperto un cunicolo antalgico

di quelli senza un nesso logico

Voilà mi presento a chanter

Mi bastano due stracci rovinati e li trasformo in fiori

Basta che mi sfiori

e cambiano gli amori

Io volevo ambire ad una relazione tipo

ma non sono il tipo, no

eh, sì sì je te l’ai dit,

tu non lo sapevi ma je te l’ai dit

Una promessa è già mezza cosa fatta anche per un tête-à-tête

Lei mi ha guardé

e allora l’ho invité

Ha preso il vino

ma quello più carino

che ignora anche il menù

Mi ha denudé

Ah li morté

La mademoiselle era si talmente bella

da lasciarmi in bilico

cercando l’uscita anti panico

le ho detto 'vieni via con me'

Mi bastano due stracci rovinati e li trasformo in fiori

basta che mi sfiori

e cambiano gli amori

Io volevo ambire ad una relazione tipo

ma se non lo dico

poi non sembro il tipo

ma io non avevo fatto ancora i conti col destino avverso che può incombere

Mi ha disintegrato le speranze, i sogni, un gelido richiamo all’ordine

Lo sai che lo so

Lo so che lo sai

Lo sai che lo so

Lo so che lo sai

Lo sai che lo so

Lo so che lo sai

Lo sai che lo so

Lo so che lo sai

Mi dispiace ma non so cambiare mai

Non si può mentire a un’abitudine formale,

è incostituzionale

segui il mio labiale,

io volevo ambire ad una relazione tipo

ma se non lo dico

poi non sembro il tipo

Ora è uguale,

me ne torno a casa

mi dispiace ma non so cambiare mai

(Grazie a Daniela Gus per questo testo)

Het was een praktisch en slecht moment

die ik niet zal vergeten

verwoestte me,

verwoestte me

Ik had ook mijn veiligheidsgordels vastgemaakt

niet te riskeren

Eerst heb ik ze ongedaan gemaakt

en toen sprong ik

Ik had niet gemerkt dat ik een pijnstillende tunnel open had gelaten

van degenen zonder een logische verbinding

Voilà ik stel me voor aan chanter

Twee geruïneerde vodden zijn genoeg voor mij en ik verander ze in bloemen

Raak me gewoon aan

en houdt van verandering

Ik wilde streven naar een typische relatie

maar ik ben niet het type, nee

eh, ja ja je l'ai dit,

je wist het niet maar je l'ai dit

Een belofte is al half gedaan, zelfs voor een tête-à-tête

Ze keek naar mij

en toen heb ik hem uitgenodigd

Hij nam de wijn

maar de leukste

die ook het menu negeert

Hij kleedde me uit

Ah, ze zijn dood

Mademoiselle was zo mooi

om me in de balans te laten

op zoek naar een anti-paniek uitgang

Ik zei haar 'kom met me mee'

Twee geruïneerde vodden zijn genoeg voor mij en ik verander ze in bloemen

raak me gewoon aan

en houdt van verandering

Ik wilde streven naar een typische relatie

maar als ik het niet zeg

dan lijk ik niet op het type

maar ik was nog niet in het reine gekomen met het ongunstige lot dat zou kunnen opdoemen

Het desintegreerde mijn hoop, dromen, een ijzige oproep om te bestellen

Je weet dat ik het weet

ik weet dat jij weet

Je weet dat ik het weet

ik weet dat jij weet

Je weet dat ik het weet

ik weet dat jij weet

Je weet dat ik het weet

ik weet dat jij weet

Het spijt me, maar ik weet nooit hoe ik moet veranderen

Je kunt niet liegen tegen een formele gewoonte,

het is ongrondwettelijk

volg mijn lip,

Ik wilde streven naar een typische relatie

maar als ik het niet zeg

dan lijk ik niet op het type

Nu is het hetzelfde,

ik ga naar huis

Het spijt me, maar ik kan nooit veranderen

(Met dank aan Daniela Gus voor deze tekst)