Anche Il Tempo Può Aspettare - Antonio Maggio

Ore da caviale a colazione,

ore che è già tardi e devo andare,

ore di sonno arretrato,

ore di tutto d’un fiato.

Ore sulla spiaggia, ed è gennaio,

ore con la moglie del fornaio,

ore da fotografare,

da fermare e incorniciare.

Ore indietro per precedere eventuali rese,

ore avanti per riprendere quelle

Oh oh oh oh oh.

Ore che la radio suona Lucio,

ore che assaporo ogni tuo bacio,

ore che ti aspetto ancora

senza dire una parola.

Ore a far l’amore e a consumarsi,

per lasciarsi e poi dimenticarsi,

ore appeso a un tuo perdono,

ore che son come sono.

Quante volte aspetti immobile la fine del mese,

quante invece vuoi comprendere, ma non sai l’inglese.

Oh oh oh oh oh.

Ore che ti guardo, e tu a dormire,

ore che anche il tempo può aspettare,

ore da recuperare,

da scartare e consumare.

Ore che nessuno si vergogna,

ore con mio nonno alla campagna,

ore quando fai il maiale,

ore da record mondiale.

Notti a prima vista senza te, che non sei più accanto,

tanto c'è il servizio fai da te, mentre ancora canto.

Oh oh oh oh oh.

(Grazie a Antonio Schiena per questo testo)

Uren van kaviaar tot ontbijt,

uur dat het al laat is en ik moet gaan,

uren slaap,

uren van alles in één adem.

Uren op het strand, en het is januari,

uur met de bakkersvrouw,

uur fotograferen,

te stoppen en frame.

Uren achter om eventuele retouren vooraf te gaan,

uur vooruit om die te hervatten

Oh Oh oh oh oh.

Uren dat de radio Lucio speelt,

uren dat ik van je elke kus geniet,

uur dat ik nog steeds op je wacht

zonder een woord te zeggen.

Uren van vrijen en zichzelf verteren,

om te vertrekken en dan te vergeten,

uren hangend aan je vergiffenis,

uren die zijn zoals ze zijn.

Hoe vaak wacht je roerloos op het einde van de maand,

hoeveel u in plaats daarvan wilt begrijpen, maar u kent geen Engels.

Oh Oh oh oh oh.

Uren dat ik naar je kijk, en jij slaapt,

uren die zelfs de tijd kan wachten,

uur om te herstellen,

worden weggegooid en geconsumeerd.

Uren dat niemand zich schaamt,

uren met mijn grootvader op het platteland,

uur als je het varken doet,

wereldrecord uur.

Nachten op het eerste gezicht zonder jou, die niet meer naast je zijn,

er is dus de doe-het-zelf-service, terwijl je nog steeds zingt.

Oh Oh oh oh oh.

(Met dank aan Antonio Schiena voor deze tekst)