Inconsolabile - Antonio Maggio

Inconsolabile la voglia

che adesso sento io di te.

Se ho quel pigiama sul mio letto ancora steso accanto a me.

aaaaaaa.

Ascoltami, accontententami,

se non mi so spiegare

allora uccidimi.

Ma se invece vuoi allora aiutarmi,

aiutami.

Respirerò,

inconsolabile

questa voglia che ho di te.

Oltre le mie solitudini

c'è il profumo che ho di te.

di te.eee.

Immaginabile il pensiero

che adesso servo io di te,

di quelle volte che aspettavo

il tuo sudore su di me.

Maaaa.

Convincimi, non uccidermi

se non posso capire

allora bruciami.

Ma se ancora vuoi,

allora aiutami, aiutami.

Respirerò inconsolabile

questa voglia che ho di te.

Oltre le mie solitudini

c'è il profumo che ho di me.

Ed ogni cosa fa male se

poi si riflette in te.

Inconsolabile

io sento in me

la vertigine

per il vuoto che ho di te,

di te.

(Grazie a Erika per questo testo)

Het verlangen was ontroostbaar

dat ik nu voor je voel.

Als ik die pyjama op mijn bed nog naast me heb liggen.

aaaaaa.

Luister naar me, alsjeblieft,

als ik niet weet hoe ik het moet uitleggen

dood me dan.

Maar als je me in plaats daarvan wilt helpen,

Help mij.

ik zal ademen,

ontroostbaar

dit verlangen heb ik voor jou.

Voorbij mijn eenzaamheid

daar is de geur die ik van je heb.

van jou.eee.

denkbaar

dat ik je nu gebruik,

van die keren dat ik wachtte

je zweet op mij.

Maaaa.

Overtuig me, vermoord me niet

als ik het niet kan begrijpen

verbrand mij dan.

Maar als je nog wilt,

Dus help mij, help mij.

Ik zal ontroostbaar ademen

dit verlangen heb ik voor jou.

Voorbij mijn eenzaamheid

daar is de geur die ik van mij heb.

En alles doet echter pijn

dan weerspiegelt het in jou.

Ontroostbaar

ik voel het in mij

hoogtevrees

voor de leegte die ik van je heb,

van jou.

(Met dank aan Erika voor deze tekst)