De Qué Manera - Antonio José

Con la sonrisa puesta por tu calle voy perdido

Parece que es mentira lo que regala la vida

Ayer me levantaba la tristeza en mi almohada

Y hoy voy loco porque el sueño me recuerde tu alegría

No sé si fueron tus palabras llenas de poesía

Las que pintaron de colores mi melancolía

Yo no pretendo que esto dure para siempre

Solo quiero disfrutarlo, no olvidarme nunca

De qué manera una sonrisa tan verdadera

Puede llevarte hasta donde quieras

Puede enseñarte que todo pasa por una razón

De qué manera he regalado la primavera

De qué manera

Me has enseñado a ver la luz que esconde un beso a ciegas

Que cuando se desnuda el alma es poco lo que queda

Hoy no tengo preguntas, no quiero respuestas

No me importa lo que pase, yo te dejaré la puerta abierta

No he vuelto a ver la boca que cambió mi pobre suerte

Todo quedó en la noche que en tu calle me hice fuerte

Me recordaste que la vida son dos días

Solo quiero agradecerte por cerrar mi herida

De qué manera una sonrisa tan verdadera

Puede llevarte hasta donde quieras

Puede enseñarte que todo pasa por una razón

De qué manera he regalado la primavera

De qué manera

Met de glimlach op je straat ben ik verloren

Het lijkt erop dat het leven een leugen is

Gisteren steeg het verdriet op mijn kussen

En vandaag word ik gek omdat de droom me aan jouw vreugde doet denken

Ik weet niet of je woorden vol poëzie waren

Degenen die mijn melancholie in kleuren schilderden

Ik ben niet van plan dit voor altijd te laten duren

Ik wil er gewoon van genieten, nooit vergeten

Hoe een glimlach zo waar

Het kan je brengen waar je maar wilt

Het kan je leren dat alles met een reden gebeurt

Hoe ik het geschenk van de lente heb gegeven

op welke manier

Je hebt me geleerd het licht te zien dat een blinde kus verbergt

Dat wanneer de ziel is uitgekleed, er weinig overblijft

Vandaag heb ik geen vragen, ik wil geen antwoorden

Het kan me niet schelen wat er gebeurt, ik laat de deur voor je open

Ik heb de mond niet gezien die mijn pech heeft veranderd

Alles was achtergelaten in de nacht dat ik in jouw straat sterk werd

Je herinnerde me eraan dat het leven twee dagen is

Ik wil je gewoon bedanken voor het sluiten van mijn wond

Hoe een glimlach zo waar

Het kan je brengen waar je maar wilt

Het kan je leren dat alles met een reden gebeurt

Hoe ik het geschenk van de lente heb gegeven

op welke manier