Un homme - Annie Villeneuve

Les yeux d’un homme parlent comme personne

Il faut seulement savoir les regarder

Ils savent pas toujours ce qu’ils nous donnent

Et sont curieux, il faut se l’avouer

Dans les couleurs de l’arc-en-ciel

Il n’y aura plus jamais la bonne

Si tout au fond de leur prunelles

C’est toi seule, toi seule qui rayonnes

Les mains d’un homme et tout ce qu’elles façonnent

Se fermeront au nom de l’amitié

Ces mains qui donnent, qui jamais n’abandonnent

Si douces et difficiles à oublier

Elles vous construiront des merveilles

Et vous montreront les étoiles

Mais si on leur fait trop de reproches

Elles iront se cacher dans leurs poches

Les mots d’un homme, quand ils résonnent

Oh, jurent de ne dire que la vérité

Les mots d’un homme, tu sais, quand il fredonne

Sont si bien soigneusement sélectionnés

Il te dira que tu es belle

Quand il voudra que tu pardonnes

Et prêt à te donner le ciel

Certainement, il sait que tu es la bonne

Le c ur d’un homme, quand il se donne

Est si précieux, timide et réservé

Mais il est grand et très bien caché

Pour qu’on ne puisse jamais le lui voler

Que dans ces yeux qui font rêver

Que dans cette main qui se donne

Non, plus rien ne sert de parler

Quand t’es simplement si bien à ses côtés

Oh, ce n’est pourtant pas si compliqué

De ogen van een man spreken als geen ander

Je moet gewoon weten hoe je ernaar moet kijken

Ze weten niet altijd wat ze ons geven

En zijn nieuwsgierig, het moet worden toegegeven

In de kleuren van de regenboog

Er zal nooit meer de juiste zijn

Als het diep in hun ogen is

Jij bent het alleen, jij alleen die schijnt

De handen van een man en alles wat ze vormen

Zal sluiten in naam van vriendschap

Deze handen die geven, die nooit opgeven

Zo lief en moeilijk te vergeten

Ze zullen wonderen voor je doen

En laat je de sterren zien

Maar als ze te veel de schuld krijgen?

Ze zullen zich in hun zakken verstoppen

De woorden van een man, wanneer ze resoneren

Oh, zweer om alleen de waarheid te vertellen

De woorden van een man, je weet wel, als hij neuriet

Zijn zo zorgvuldig geselecteerd

Hij zal je vertellen dat je mooi bent

Wanneer hij wil dat je vergeeft

En klaar om je de lucht te geven

Natuurlijk, hij weet dat jij degene bent

Het hart van een man, wanneer hij zichzelf geeft

Is zo kostbaar, verlegen en gereserveerd

Maar het is groot en goed verborgen

Dus we kunnen het nooit stelen

Alleen in die ogen die je doen dromen

Dan in deze hand die zichzelf geeft

Nee, praten heeft geen zin meer

Als je zo goed aan haar zijde bent

Oh, zo ingewikkeld is het toch niet