Chanson pour mon grand-père - Annie Villeneuve

Je vois dans vos yeux le reflet de mon visage

Je dois à tout prix éviter ce voyage

Avant ce soir je me lèverai debout

C’est promis je partirai d’ici avec vous

Mais avant tout je dois dormir un peu

C’est ce qui arrive quand on est vieux

Je promets qu’après je vous ferai sourire

En racontant encore mes nombreux souvenirs

Le temps a fait son oeuvre mais je n’peux l'écouter

Qui est-il pour me dire que je dois m’en aller

Mais comment me retrouverez-vous au ciel

Est-ce qu’il faudrait se donner rendez-vous

Personne ne m’a dit comment je dois faire

Puis-je apporter quelques photos de vous

Je suis heureux de vous avoir avec moi

Avoir su j’aurais choisi les draps de soie

Ne remarquez surtout pas le décor

Je n’ai tout simplement pas eu le temps encore

Ta main sur la mienne me rassure un peu

Quand je dois fermer tout simplement les yeux

Et cette musique que vous chantez ce soir

Me fait revivre le plus beau de mon histoire

Le temps me fait de l’oeil

Et je vais l'écouter

Mais juste avant, je vais me reposer

Mais comment me retrouverez-vous au ciel

Est-ce qu’il faudrait se donner rendez-vous

Personne ne m’a dit comment je dois faire

Puis-je apporter quelques photos de vous

Bien sûr je me souviendrai bien d’elle

Même si j’ai déjà deux fois l'âge de notre amour

Mais je veux souffler d’autres chandelles

Avant de vivre mon dernier détour

Ik zie in je ogen de weerspiegeling van mijn gezicht

Ik moet deze reis koste wat kost vermijden

Voor vanavond sta ik op

Ik beloof dat ik hier met jou wegga

Maar eerst moet ik slapen

Dat gebeurt er als je oud bent

Ik beloof dat ik je dan zal laten lachen

Ik vertel nog steeds over mijn vele herinneringen

De tijd heeft zijn werk gedaan maar ik kan er niet naar luisteren

Wie is hij om me te vertellen dat ik moet gaan?

Maar hoe vind je me in de hemel?

Moeten we elkaar ontmoeten?

Niemand heeft me verteld wat ik moet doen

Mag ik wat foto's van je meenemen

Ik ben blij dat je bij me bent

Als ik het had geweten, had ik de zijden lakens gekozen

Let niet op het decor

Ik heb gewoon nog geen tijd gehad

Je hand op de mijne stelt me ​​een beetje gerust

Als ik gewoon mijn ogen moet sluiten

En deze muziek zing je vanavond

Laat me het mooiste van mijn verhaal herbeleven

De tijd houdt me in de gaten

En ik zal ernaar luisteren

Maar vlak daarvoor ga ik rusten

Maar hoe vind je me in de hemel?

Moeten we elkaar ontmoeten?

Niemand heeft me verteld wat ik moet doen

Mag ik wat foto's van je meenemen

Natuurlijk zal ik me haar goed herinneren

Ook al ben ik al twee keer zo oud als onze liefde

Maar ik wil meer kaarsjes uitblazen

Voordat ik mijn laatste omweg beleef