Mój, tylko mój - Anna Jantar

Wzrok rozbawiony, uśmiech, nie ta twarz

masz tyle dla mnie co dla innych masz

mijasz mnie nie patrząc, a to źle

raz się obejrzyj zobacz mnie.

Będziesz mój, mój ty jeszcze nie wiesz o tym że

będziesz mój, mój i tak się stanie chcesz czy nie, chcesz czy nie,

będziesz mój, mój jeszcze możesz dziś przejść obok, dalej pójść

już nie będziesz dla nikogo będziesz mój

nie znasz chwili ni dnia, jeszcze dzień jeszcze dwa.

Będziesz mój, mój, ani się nie obejrzysz jak

będziesz mój, mój i sam się zdziwisz że aż tak, że aż tak tego chcesz

ty, ty co dzisiaj tak nie patrząc mijasz mnie

popatrz wreszcie raz obejrzyj się…

Oczy zapłoną jak płomyki świec

wszystko porzucisz żeby do mnie biec

serce zacznie bić na samą myśl

mógłbyś domyślić się już dziś.

Będziesz mój, mój wciąż jeszcze nie wiesz o tym że

będziesz mój, mój kto patrzeć umie, ten już wie, dawno wie

ale ty, ty musisz się o drzewo huknąć któryś raz

nim spostrzeżesz, że przed tobą gęsty las

raz rozumiesz, raz nie, lepiej zostaw to mnie.

Będziesz mój, mój ani się nie obejrzysz jak

Będziesz mój, mój i sam się zdziwisz, że aż tak, że aż tak tego chcesz

ty, ty co dzisiaj tak nie patrząc na mnie mijasz mnie

jeszcze nie wiesz, jeszcze dzisiaj nie

jeszcze nie wiesz, jeszcze dzisiaj nie

jeszcze nie, jeszcze nie…

Geamuseerde blik, glimlach, niet dit gezicht

je hebt net zoveel voor mij als voor anderen

Je passeert me zonder te kijken, en dat is verkeerd

kijk eens terug, zie mij.

Je zult de mijne zijn, de mijne, je weet het nog niet

je zult van mij zijn, je zult van mij zijn en je zult zo zijn, of je het wilt of niet, of je het wilt of niet,

je zult van mij zijn, je kunt vandaag nog steeds langslopen, ga verder

je zult voor niemand meer van mij zijn

je weet geen moment of een dag, nog een dag twee meer.

Je zult van mij zijn, van mij, en je zult het nooit meer zien

Je zult van mij zijn, van mij en je zult verrast zijn dat je het zo graag wilt

jij, jij loopt me voorbij zonder er zo uit te zien

kijk, eindelijk nog eens kijken...

De ogen zullen branden als kaarsvlammen

je geeft alles op om naar me toe te rennen

de gedachte alleen al zal je hart beginnen te kloppen

je zou het kunnen raden vandaag.

Je zult van mij zijn, de mijne weet dat nog steeds niet

jij zult de mijne zijn, de mijne die weet hoe te kijken, weet het al, weet het al heel lang

maar jij, je moet een keer tegen de boom botsen

voordat je ziet dat er een dik bos voor je ligt

als je het eenmaal begrijpt, als je het niet begrijpt, kun je het maar beter aan mij overlaten.

Je zult van mij zijn, je zult van mij zijn, en je weet nooit hoe

Je zult van mij zijn, van mij, en je zult zelf verrast zijn dat je het zo graag wilt

jij, jij loopt me voorbij zonder naar me te kijken vandaag

Je weet het nog niet, niet vandaag

Je weet het nog niet, niet vandaag

nog niet, nog niet...