Jak w taki dzień deszczowy - Anna Jantar

Na dworze deszcz, ulewa, że nie wygonisz psa,

Wilgotnym deszczem drzewa przygiął wiatr.

I dzwonek telefonu jakby deszczem drży,

Twój mokry głos też inaczej brzmi.

Jak w taki dzień deszczowy rozpalić płomień serc,

Gdy smutek deszcz przemienia w krople łez,

Jak w taki dzień deszczowy otulisz płaszczem mnie,

Jak w taki dzień rozpalić płomień serc.

Na jeden światła promień smutny czeka świat,

Na uśmiech oczu twych, czekam ja,

Za chmurnym horyzontem jakby wstaje dzień,

A u nas wciąż jeszcze pada deszcz.

Het regent buiten, stortbui die je de hond niet wegjaagt,

De wind blies de bomen met een vochtige regen.

En de telefoon gaat als de regen schudt,

Je natte stem klinkt ook anders.

Hoe op een regenachtige dag een hartenvuur aansteken

Als verdriet regen in tranen verandert,

Hoe wil je op zo'n regenachtige dag mijn mantel over me heen wikkelen,

Hoe je op zo'n dag een hartenvuur aansteekt.

Voor één licht wacht de wereld een straal van verdriet,

Ik wacht op de glimlach van je ogen,

Achter de bewolkte horizon, alsof de dag opkomt,

En het regent hier nog steeds.