Tanti anni fa - Angelo Branduardi

Sotto il tiglio là nella landa

Là dov’era il nostro letto

Voi che passate potete vedere

Come rompemmo fiori ed erba

Davanti al bosco cantava l’usignolo

E di fiori lei fece un giaciglio

Riderà chi passi per di là

Guardate com'è rossa la sua bocca

Sotto il tiglio là nella landa

Noi rompemmo fiori ed erba

Voi che passate potete vedere

Dove io posai la testa

Se saprete che lei era con me

Questo non sarà certo mai vergogna

Era lei la donna che volevo

Per essere chiamato col mio nome

Sotto il tiglio là nella landa

La radica si abbraccia al giglio

Voi che passate potete vedere

Come son cresciuti insieme

Lei con me rimase solo un anno

Ma con oro poi intrecciò le chiome

E se ne andò, io amavo uno sparviero

In alto si levò e volò via

Sempre va a caccia di nubi

Il vento e non può mai fermarsi

Ma la bellezza è ancor più veloce

Troppo lento è per lei il vento

Così è la nostra vita e il mondo

Come vento e nube fugge via

Onder de lindeboom daar in de hei

Daar waar ons bed stond

Jij die voorbij komt, kan zien

Hoe we bloemen en gras hebben gebroken

Voor het bos zong de nachtegaal

En ze maakte een bed van bloemen

Wie voorbij komt zal lachen

Kijk hoe rood zijn mond is

Onder de lindeboom daar in de hei

We braken bloemen en gras

Jij die voorbij komt, kan zien

Waar ik mijn hoofd legde

Als je weet dat ze bij me was

Dit zal je zeker nooit schamen

Zij was de vrouw die ik wilde

Bij mijn naam genoemd worden

Onder de lindeboom daar in de hei

De doornstruik omarmt de lelie

Jij die voorbij komt, kan zien

Hoe ze samen zijn opgegroeid

Ze bleef maar een jaar bij mij

Maar met goud verstrengelde ze toen het haar

En hij ging weg, ik hield van een havik

Hij stond op en vloog weg

Hij gaat altijd op jacht naar wolken

De wind en hij kan nooit stoppen

Maar schoonheid is nog sneller

De wind is te langzaam voor haar

Zo is ons leven en de wereld

Als wind en wolk rent het weg